صنایع غذایی> تیرگی روابط اقتصادی روسیه و ترکیه در ماه های گذشته و لغو بخشی از قراردادهای اقتصادی دو کشور فرصت مناسبی را برای تجار و بازرگانان ایرانی به وجود آورده است تا پیش از گذشته به بازار روسیه رود کنند و بتوانند سهم بیشتری از این بازار را در اختیار داشته باشند و جایگزین ترکیه در تامین بخشی از کالاهای این کشور باشند، البته در این راه چالش هایی نیز وجود دارد. 

شاهرخ ظهیری از فعالان اقتصادی حوزه کشاورزی و صنایع غذایی معتقد است برای این که ایران بتواند جایگزین ترکیه در بازار روسیه شود نیاز به این است که روابط تجاری بین دو کشور تسهیل شود و موانع از پیش روی بازرگانان ایران برداشته شود. او می گوید:« روسیه پیش از این با ترکیه قرار دادی بسته بود که لغو شد اما این قرار داد ویژگی و شرایط خوبی داشت که پیشنهاد می کنم برای گسترش روابط بین ایران و روسیه شبیه آن قرار داد با ایران هم بسته و در نظر گرفته شود در آن قرار داد لیستی از تمام کالاها تهیه شده بود و تعرفه های ثابت هم مشخص بود یعنی کالاهای ترکیه ای که وارد روسیه می شد در کمتر 2 ،3 ساعت ترخیص می شد؛ پیشنهاد من این است که شبیه همان قرار داد نیز با ایران بسته شود. قرار دادی که همه چیز آن شفاف باشد و تکلیف تاجران و بازرگانان هم مشخص شود. فرض کنید منی که الان می خواهم یک کالایی مانند گوجه فرهنگی را ارسال کنم بدانم تعرفه اش چقدر هست و همه چیز به سادگی صورت گیرد نه با روندهای طولانی.»

او در ادامه می گوید:« یکی از چالش های مهم الان ما مسئله تعرفه این است، در حال حاضر طرف روس در گمرک قیمت ایران را قبول ندارند و خود کالای ما را قیمت می گذاری می کند و تعرفه ها در نظر گرفته می شود.»

او در ادامه به برخی از نقاط ضعف تجار ایرانی برای گسترش روابط با روسیه و استفاده از فرصت به وجود آمده هم اشاره کرده و می گوید:« تجار ایرانی اول روسیه را خیلی خوب نمی شناختند ولی در ماه های گذشته شناخت نسبتا خوبی پیدا کرده اند. تجار و تولیدکنندگان ایرانی درست نمی دانستند روسیه به چه جنسی احتیاج دارد و مثلا آن کالا با محصولی که به اروپا فرستاده می شود کاملا فرق دارد، بسته بندی که روس ها می خواهند متفاوت از اروپایی هاست و قیمت هم پایین تر در خواستشان است، بنابراین تاکنون موفقیت هایی که باید به دست نیامده اما باتجربه ایران ماه ها تجار ایرانی متوجه نیازهای روس ها شوده اند.

او در ادامه با اشاره به این که یکی از ضعف های بزرگ ایران که نیاز به حمایت دولت دارد برای حل دارد مسئله حمل و نقل است، می گوید:« ما کامیون های سردخانه دار خوب و به اندازه کافی نداریم، جنس باید برود آستارا و آن جا با کامیون های روسی جا به جا شود، پیشنهاد من این است که دولت حمایت کند. مثلا اگر از این 116 فروند هواپیمایی که خریداری شده 16 تای آن به خرید کارگو ( هواپیمای باری) اختصاص پیدا می کرد مشکل ما خیلی راحت می توانست حل شود، زیرا جنس راحت شب از فرودگاه بار زده می شد و صبح در مغازه های روسیه بود و این برای محصولات کشاورزی خیلی مناسب بود یا به همین شکل اگر 1200، 1300 تا دو هزار کانتیتر سردخانه دار از سوی دولت خریداری می شد بستر برای حمل کالاها فراهم بود، باید در نظر داشت که بدون حمایت های دولتی برای حل مشکل حمل و نقل کاری از پیش نمی رود.»