ابراهیم جوان
بر اساس تعاریف ارائه شده از سوی سازمان غذا و دارو وسازمان ملی استاندارد ، آب های معدنی به آبی گفته می شود که محتوی املاح معدنی خاص و عناصر کمیاب بوده واز منابع طبيعي مانند چشمه ها و سفره هاي آب زير زميني بدست آيد . همچنین كليه اقدامات احتياطي براي جلوگيري از هرگونه آلودگي يا تأثيرات خارجي روي كيفيت آن انجام شده باشد.ترکیبات چنین آبی می بایست در طول فصول مختلف سال از ثبات نسبی برخوردار باشد و تحت شرایطی که ویژگیهای آن تغییر نکند ،در نزديكترين محل ممكن به سرچشمه آب و تحت شرايط بهداشتي خاص بسته بندي شود . نکته مهم در فرآیند تولید آبهای معدنی بسته بندی شده ، ممنوعیت استفاده از فرایند پالایش به جز درمواردی که در استاندارد مربوطه به آن اشاره شده است، می باشد. بنابراین "آب معدنی" می بایست بدون هیچگونه تغییری مستقیما از منبع تولید شده و پس از انجام آزمونهای کنترل کیفیت شیمیایی و میکروبی به داخل ظرف بسته بندی انتقال یابد . بدین ترتیب نمی توان هیچ گونه فرایندی را برای تغییر یا اصلاح آب معدنی از نظر ویژگیهای شیمیایی و میکروبی مهم و تاثیر گذار در بهداشت عمومی انجام داد و تنها با انجام آزمونهای کنترل کیفیت در ابتدا و انتهای مراحل تولید این محصول است که می توان اطمینان حاصل کرد محصول تولیدی با ویژگیهای اعلام شده از سوی وزارت بهداشت مطابقت داشته و اجازه ورود به بازار را خواهد داشت.
این در حالی است که در مورد تولید و بسته بندی آبهای آشامیدنی بسته بندی شده ، تولید کننده می تواند قبل از بسته بندی آن در ظروف ، اصلاحاتی روی آن انجام دهد . به عنوان مثال با استفاده از عوامل ضدمیکروب و همچنین عبور آبهای آشامیدنی از فیلترها با سایزها و انواع مختلف، آب مورد نظر را به نحوی اصلاح کند تا قابل شرب برای مصرف کنندگان بوده و کلیه موارد بهداشتی آن رعایت شده باشد.
بدین ترتیب تنها تفاوت عمده " آب معدنی" و "آب آشامیدنی" این است که در "آب معدنی" اصلاحاتی روی آن صورت نمی‌گیرد و مستقیما بعد از آزمایش‌های مختلف ، بسته بندی و عرضه می شود ،در حالی که " آب آشامیدنی " قبل از بسته بندی حتما تحت انجام مراحل اصلاحی مانند میکروب کشی و حذف املاح قرار خواهد گرفت.
حال چنین به نظر می رسد که تولید آبهای معدنی بسته بندی شده از ریسک بهداشتی بالاتری در مقایسه با آبهای آشامیدنی بسته بندی شده برخوردار بوده و برای کاهش این ریسک ، تولید کننده مجبور است مراحل مختلف کنترل و نظارت بهداشتی را به درستی و با دقت بیشتری انجام دهد که بی تردید انجام چنین اقدامات بسیار ضروری برای تضمین کیفیت بهداشتی این محصول ، هزینه های تولید آنرا افزایش خواهد داد در حالی است که قیمت عرضه یک بطری آب معدنی در بازار در مقایسه با یک بطری آب آشامیدنی ، چندان تفاوتی ندارد.
لذا با توجه به موارد فوق و اهمیت انجام اقدامات گسترده جهت کنترل بهداشتی این محصولات در سطح عرضه از سوی سازمان های نظارتی نظیر سازمان غذا و دارو و همچنین نظر به نزدیک شدن به فصل گرما و افزایش مصرف آبهای بسته بندی شده ، ضروری است تا کارشناسان ذی ربط اطلاع رسانی لازم را در سطح عرضه درخصوص عدم تفاوت محسوس از نظر پارامتر های بهداشتی بین این دو نوع آب بسته بندی شده انجام دهند. همچنین تولید کنندگان آبهای معدنی نیز می بایست ضمن توجه به این موضوع که تولید آبهای آشامیدنی از ریسک بهداشتی کمتری برخوردار است ، پیش بینی های لازم را برای مواقعی که با مشکلی غیر قابل کنترل در خصوص پارامتر های بهداشتی آب مصرفی خود مواجه شوند، انجام داده و با اعمال تغییراتی اندک در مراحل تولید کارخانه و اخذ مجدد پروانه بهداشتی ساخت برای آب آشامیدنی از سازمان غذا و دارو ، در مواقع ضروری بجای آب معدنی ،آب آشامیدنی تولید کنند تا برند آنها بدون هیچ گونه تغییری در بازار رقابت آبهای معدنی و آشامیدنی، همواره استوار باقی بماند.
نظر شما