شاید هنوز مسئولان وزارت جهادکشاورزی معنای درست امنیت غذایی را متوجه نشده‌اند؛ امنیتی که هر چند وقت یکبار با انتشار یک خبر در یکی از شاخه‌های موادغذایی، تهدید می‌شود و بسیاری از مردم را از مصرف آنها منصرف می‌کند. داستان از جایی شروع شد که خبرگزاری ایلنا با انتشار گزارشی مبنی بر استفاده فاضلاب برای آبیاری زمین‌های سبزی و برنج، آمارهای نگران‌کننده‌ای را مخابره کرد که سلامت مصرف‌کنندگان در گرو صحت یا ابطال آن بود. به‌رغم اینکه در این گزارش از عدم جوابگویی مسئولان جهاد استان تهران سخن گفته بود اما سعی کردیم به هر طریقی شده با آنها تماس بگیریم تا بلکه پاسخ قانع‌کننده‌ای دریافت کنیم.
بر آن شدیم تا با سید محمد موسوی، رییس جهاد استان تهران ارتباطی برقرار کنیم. زیرا موثق‌ترین کسی که می‌توانست ما را در کشف حقیقت یاری کند، همین مقام بود. اما متاسفانه جلسات پی‌درپی ایشان، فرصت هم‌صحبت شدن با وی را از ما گرفت. به همین دلیل مجبور شدیم با یکی از معاونان وی گفت‌وگوی کوتاهی داشته باشیم. سیدمصطفی سیدپور، معاون بهبود توليدات گياهي این سازمان به صراحت تمام گفت: «این خبرها کذب است و زمینی در جنوب تهران با فاضلاب آبیاری نمی‌شود!»
با شنیدن این سخنان کنجکاو شدیم و تصمیم گرفتیم که یکی از خبرنگاران را به مناطق مورد نظر بفرستیم تا از نزدیک، اتفاقات را زیر نظر بگیریم. طبق شواهد موجود اکثر زمین‌ها با آب فاضلابی آبیاری می‌شد که قرار بود برای تصفیه به سمت قرچک سرازیر شود. حتی زمین‌های خشک هم گواهی از رد فاضلاب داشتند. زیرا مقدار زیادی آشغال و مواد پلاستیکی که تجزیه‌ناپذیر هستند در ورودی راه آب به مزرعه جمع شده بود.
این فاضلاب‌ها انشعاباتی هستند که بیشتر در مناطق شرق تهران تولید می‌شوند و قبل از رسیدن به کوه «بی‌بی شهربانو» به هم پیوسته و به سمت جنوب می‌روند. در بین راه، بسیاری از کشاورزان از گذر این آب، راهی به سمت زمین‌هایشان باز می‌کنند و بدون هیچ دردسری آن را به خورد گیاهانی می‌دهند که قرار است در بازار مصرف مردم توزیع شوند. موضوع به قدری جدی است که به گفته برخی از بومیان آنجا آنقدر از این فاضلاب در بین راه انشعاب گرفته می‌شود که دیگر چیزی به تصفیه‌خانه نمی‌رسد.
حال سوال اینجاست که مسئولان جهادکشاورزی در این میان چه می‌کنند؟ چرا جلوی این آبیاری‌ها گرفته نمی‌شود؟ چرا به صراحت نسبت به آنچه که در حال وقوع است، دروغ می‌گویند؟ وقتی ما با چشمان خودمان، فاجعه استفاده از فاضلاب را دیدیم و مردم آن حوالی نیز آن را تایید کردند، دیگر کتمان کردن موضوع چه سودی در پی دارد؟
آقای موسوی! آیا بهتر نیست به جای برگزاری جلسات پی درپی که به بهانه آن، پاسخ هیچ خبرنگاری را نمی‌دهید، سری به حوزه استحفاظی خودتان بزنید تا عمق فاجعه را دریابید؟
شاید توجیه شما این باشد که وسعت این زمین‌ها به قدری نیست که ارزش پی‌گیری داشته باشد اما اگر سلامت مردم برایتان مهم است، پس باید در برابر مسموم شدن حتی یک نفر هم جوابگو باشید. این محصولات به مرور زمان تاثیر خود را بر مصرف‌کننده می‌گذارد و سرعت سونامی سرطان‌ها را دوچندان می‌کند. پس تا دیر نشده، درباره این معضل، فکری اساسی کنید.
شاید هم از نظر کارشناسان شما مصرف محصولاتی که با فاضلاب آبیاری می‌شوند، هیچ تاثیر سوئی بر سلامت انسان ندارد و مشکلی ایجاد نمی‌کند. پس اگر این‌طور است، آیا بهتر نیست این موضوع را علنی کنید و برای یک‌بار هم که شده حرفی بزنید که خیال مردم از بابت مصرف این محصولات راحت شود؟