«یادمان باشد که تلاشگران واقعی هیچ‌گاه خسته نمی‌شوند، چرا که کار را عشق می‌دانند. از هفت سالگی وارد فعالیت و بازار کار شده‌ام و 61 سال است کار وعشق‌ورزی می‌کنم. انسان عاشق هیچ‌گاه خسته نمی‌شود. ما باید همواره به گونه‌ای فعالیت کنیم که آثار مثبتی از خود به یادگار بگذاریم».
آنچه خواندید فرازهایی از صحبت‌های بهروز فروتن، بنیانگذار «بهروز»، مشاور عالی خانه صنعت و معدن کشور، عضو کمیسیون کار و اخلاق اجتماعی اتاق ایران، عضو هیات مدیره انجمن دارندگان استاندارد و دبیر کارگروه صنایع غذایی و کشاورزی مرکز فناوری‌های ریاست جمهوری بود که ماحصل این گفت‌وگو را با هم می‌خوانیم.
در انتهای سال تولید ملی قرار گرفته‌ایم. سالی که بارقه‌های امید بسیاری را برای تولیدکنندگان به وجود آورده، اما در انتهای سال تغییر 180 درجه‌ای برای آنها حاصل شد، ممکن است ارتباطی که میان سال حمایت از تولید ملی و وضعیت امروز تولیدکنندگان وجود دارد را تشریح کنید؟
به اعتقاد من اگر این نامگذاری اصولی صورت نمی‌گرفت تولیدکنندگان به جای قرار گرفتن در وضعیت فعلی به چاه عمیق‌تری افتاده بودند. باید بپذیریم که اگر تا همین حد هم توجه نمی‌شد، اوضاع وخیم‌تر از وضع فعلی بود. البته به نظر من به دلیل تفکر نادرست مدیریتی از مزیت‌های کشور به خوبی بهره نبرده‌ایم.
همه ما فکر میکنیم باید جزیره‌ای عمل کنیم و تفکر مدیریتی ما براساس انسجام بخشیدن امور نیست.
بدون تردید به عنوان فردی که بیش از سه دهه از عمر خود را صرف فعالیت‌های تولیدی صنایع غذایی کرده‌اید، به عنوان یکی از شناسنامه‌های معتبر صنایع غذایی به شمار می‌روید، از این رو بسیاری از خوانندگان ما می‌خواهند بدانند که فروتن پس از «بهروز» به چه اموری مشغول است؟
به نظر من فردی که اهل کار باشد به دنبال بهانه نمی‌گردد، ولی برایش بهانه ایجاد می‌شود. هنگامی که راه می‌رود ممکن است سنگی به پایش بخورد، اندکی مکث می‌کند،اما باز هم به راهش ادامه می‌دهد، چرا که هدف دارد، هدف من کار کردن است. حدود 40 سال است که اگر افتخار این را داشته باشم که آبرومند باشم می‌خواهم این آبرو را به درستی تحویل دهم. در نتیجه وقتی چالش‌های اقتصادی گریبان «بهروز» را گرفت من جزو آخرین نفرهایی بودم که نه تعطیل کردم و نه از کیفیت تولیداتم کاستم، تنها کار را به افراد دیگری سپردم.
البته به دلیل آنکه آنها آنگونه که ما فکر می‌کردیم مرد تولید نبودند، نتوانستند «بهروز» را به خوبی از آب و گل درآورند. این صحبت‌های من نشانه گلایه نیست، گواه آن است که برای موفقیت باید بیشتر تلاش شود.
در ادامه این قضیه من سنگی که پیش پایم افتاده بود را رد کردم. ابتدا فعالیتی را در شرکت «شادان» خراسان آغاز کردم.
چرا فعالیت شما در مجموعه «شادان» دیری نپایید؟
هنگامی که می‌خواستیم انتقال مالکیت را انجام دهیم متوجه شدم قسمت اعظم زمین کارخانه در مالکیت واگذاران نبود. بنده هم در جایی که مالکیت ندارد سرمایه‌گذاری نکردم. بنابراین با خاطری رنجیده خراسان را ترک کردم.
شنیدم در واحدی دیگر در منطقه خراسان رضوی همکاری دارید؟
درست است سهمی از واحد تولیدی در نیشابور را نیز دارم.
پس از «شادان» به تهران برگشتم. البته یکی از فرزندانم به همراه همسرش یک واحد پخش به عنوان «ماهان» را راه‌اندازی کرده بودند که در آنجا هم مشارکت دارم.
البته در طول چند ماه اخیر مجموعه «بهرنگ» را خریداری کردم و هم‌اکنون در حال طی مراحل واگذاری مجموعه هستم.
هم‌اکنون چه محصولاتی در «بهرنگ» تولید می‌کنید؟
همان محصولاتی که سال‌ها در «بهروز» تجربه تولیدش را داشتیم در «بهرنگ» میکنیم. سس مایونز، مربا، محصولات کنسروی و غیرکنسروی از جمله محصولاتیاست که در «بهرنگ» تولید می‌شود.
نقش شما در «بهرنگ» چیست؟
رییس هیات مدیره هستم.
چرا برخلاف «بهروز» در «بهرنگ» با چراغ خاموش حرکت کرده‌اید؟
چون هنوز ماهیت انتقال کامل سهام صورت نگرفته است، اندکی در فضای آرام مسایل را دنبال می‌کنم. در «بهروز» با تبلیغات فرهنگی بسیار وارد میدان شدیم که به جای فایده، بیشتر ضربه خوردیم، در «بهرنگ» می‌خواهم متعادل‌تر حرکت کنیم تا کمتر ضربه بخوریم.
وقتی واحدی بزرگ می‌شود همه‌گونه توقع از آن واحد بالا می‌رود، حتی مدیران دولتی توقعاتی از آن واحد پیدا می‌کنندکه قابل اجرا نیست. بنده را چهار سال برای گرفتن تسهیلات معطل کردند تا اینکه مجبور به ترک «بهروز» شدم.
بهروز «بهروز» با «بهرنگ» چه تفاوت‌هایی دارد؟
یکی حرکت با چراغ خاموش و استفاده از تجربه‌های گذشته است. همچنین شناختم از نوع مصرف، بسته‌بندی، منابع انسانی و ... تغییر کرده است.
«به نظر جنابعالی «بهرنگ» چه زمانی به «بهروز» می‌رسد؟
شرایط امروز با زمانی که «بهروز» رشد کرد بسیار تفاوت کرده است، اما امکانات امروز فرصت بهتری برای پیشرفت مهیا کرده است.
در «بهرنگ» هم‌اکنون چند نوع محصول تولید می‌شود؟
حدود 30 محصول در زمینه انواع رب، سس، کچاپ‌ها، مرباها، ترشی‌ها و کنسروها تولید میکنیم. در سال آینده هم از نظر کمی و هم کیفی رشد خواهیم داشت.
برای آنکه «بهرنگ» به سرنوشت «بهروز» دچار نشود چه تدابیری اندیشیده‌اید؟
تا این لحظه سعی کردم از تسهیلات بانکی به هیچ عنوان استفاده نکنم. من یک بار روی بانک‌ها حاب کردم. اما با سیاست سه قفله شدن آنها غافلگیر شدم.
امروز که با «بهرنگ» بار دیگر وارد عرصه تولید شده‌اید آیا «بهروز» را رقیب خود می‌بینید؟
در واقع من فرزندی داشتم که به خانه بخت رفته است، هم‌اکنون هم مشغول بزرگ کردن دومین فرزندم هستم.
عملکرد تشکل‌های صنایع غذایی راچگونه ارزیابی می‌کنید؟
در فرانسه 62 هزار تشکل وجود دارد که میان همه آنها اختلاف نظر وجود دارد، اما باید بپذیریم تشکل‌هایی موفقند که در این اختلاف نظرها مقاوم باشند.
به نظرم تشکل‌های صنایع غذایی به نسبت سایر تشکل‌ها عملکرد خوبی داشته‌اند. نکته مهم این است که به رغم اختلاف نظرها تنها یک خروجی وجود داشته باشد و هیچ‌گونه تضادی از بیرون قابل مشاهده نباشد.
پیش‌بینی می‌شود عرق شما به «بهروز» کم نشده و ممکن است دوباره به «بهروز» برگردید، در این رابطه چه نظری دارید؟
امیدوارم بتوانند «بهروز» را اداره کنند. حتی به مدیران فعلی اعلام کردم که حاضرم هرگونه کمکی برای آنها انجام دهم. احساس می‌کنم «بهروز» امروز باید در جایگاه خیلی بالاتر از شرایط فعلی قرار داشته باشد و به همین دلیل هم من این شرکت را واگذار کردم.
اگر روزی مالکان فعلی تصور کنند که من می‌توانم «بهروز» را اداره کنم، پیشنهاد آنها را رد نمی‌کنم.
چه صحبتی با دولتمردان دارید تا فعالان صنایع در سال آینده مشکلات کمتری داشته باشند؟
«ما» باید «من» نباشیم. «ما» باید «ما» باشیم. باید از منیت‌ها فاصله بگیریم. در امنیت خاطر توفیق در همه عرصه‌های اجتماعی و اقتصادی به وجود می‌آید. از دولتمردان می‌خواهم اجازه دهند جامعه در آرامش ذهنی قرار گیرد تا دستاوردهای عظیم آن برای همگان لمس شود.
بهترین و ناگوارترین خاطره‌تان در سال 91 را تشریح کنید؟
بهترین خاطره‌ام این بود که خیلی زود متوجه شدم در جایی که شایسته تلاش نیستم خود را کنار بکشم. ناگوارترین خاطره‌ام این است که هنوز به جایگاهی که مدنظرم می‌باشد تا از اندیشه‌ام استفاده کنم، نرسیده‌ام. فکر می‌کنم نباید وقت را تلف کنیم. اندیشه‌های سیال باید پایدار بمانند، نه اینکه در گوشه انزوا قرار گیرند.
منبع: اقتصاد سبز
نظر شما