کاوه زرگران - دبیرکل کانون صنایع غذایی ایران
بر کسی پوشیده نیست که در دنیای امروز، استفاده بهینه از منابع و سرمایه‌ها مزیت رقابتی کشورها در کارزار بین‌المللی است. نیروی جوان هر کشور به‌عنوان منبع یگانه و سرمایه ملی از اصلی‌ترین برگ‌های برنده در رقابت جهانی است که اگر نبود، کشورهای توسعه‌یافته در جذب و به‌کارگیری جوانان کشورهای در حال توسعه بهترین شرایط را فراهم نکرده و هزینه نمی‌کردند.
شور و هیجان که ویژگی ذاتی دوران جوانی است، عدم اکتفا به وضع موجود و تلاش برای بهبود مستمر سبب شده که جوانگرایی نماد بی‌چون و چرای پویایی یک سیستم و از فاکتورهای اصلی در تداوم و استمرار امور باشد.
تاریخ ایران سرشار از درخشش نیروهای جوان است. فرماندهان و رزمندگان جوان دوران جنگ تحمیلی که ایستادگی در برابر قدرت‌ها را مشق کردند، مثال‌هایی جاودانه از توانمندی نسل جوان ایرانی است.
امروز هیچ‌کس نمی‌تواند منکر توانمندی علمی و عملی جوانان ایرانی باشد. فتوحات ملی و بین‌المللی در عرصه‌های علمی، فرهنگی و ورزشی گویای این مهم است. در عرصه اقتصاد نیز حضور کارآفرینان جوان، خوشفکر و مدّبر، پتانسیل بالقوه‌ای را پدید آورده است که جوانان نه تنها در قالب استارت آپ‌ها و بنگاه‌های کوچک و متوسط که حتی در بنگاه‌های بزرگ کشور نیز در سطوح عالی اجرایی و مدیریتی حضور دارند. با این حال درسطح کلان، رویکرد جوانگرایی نه به‌عنوان یک اصل که در بهترین حالت در حاشیه بر سر زبان‌ها است.
نمونه غریب آن اتاق‌هاي بازرگانی است. ارتباط جوانان با پارلمان بخش‌خصوصی در حداقل ممکن است و در بسياري از موارد، ارتباط فعالان اقتصادي موفق و جوان با اتاق‌هاي بازرگاني تنها به پرداخت يك در هزار و تمديد كارت بدون دريافت هر گونه خدماتي محدود گشته است. در حالی که اتاق جوانان یکی از ارکان اصلی اتاق‌های بازرگانی در اغلب كشورهاي دنیا است، اما ساختار اتاق‌هاي كشورمان از این نعمت و سرمايه حتی در سطح یک کارگروه نیز محروم است. متاسفانه یکی از تفکرات مخربي که تهدیدی براي بالفعل شدن توانمندی جوانان محسوب می‌شود، اعتقادات بسیاری از مدیران اقتصادی و رجالي است که در دوران جوانی، خود لایق مدیریت سازمان‌ها و ارگان‌های بزرگ شناخته شده‌اند، اما امروز از مخالفان اصلی حضور جوانان و طرفدار تداوم فعالیت انحصاری «عصا به دستان» هستند.
اكنون فرصت آن رسیده که فعالان اقتصادي جوان كه نزديك به ٣0 درصد اعضاي اتاق را تشكيل می‌دهند با حضور پر شور خود در انتخابات دوره هشتم دیوارهای ساخته شده ناشی از ترس یا عدم اطمینان به جوانان را از اطراف اتاق بردارند و اتاق فردا را به بستر پرورش و تقویت استعدادهای جوان تبديل کنند.
اتاق فردا بايد اتاقي باشد كه در آن با ارائه راهکارهای عملی، از يكسو حضور جوانان مستعد و خوش سابقه ولی کمتر شناخته شده را در فرصت‌ها و مناسبت‌های اقتصادي اتاق فراهم كند. از سوي ديگر بر حسب وظايف ذاتي‌اش نسبت به انجام مشاوره و آموزش‌هاي گوناگون در زمينه‌های مختلف اقتصادي براي اعضاي جواني كه تازه وارد فضاي کسب‌وکار می‌شوند اقدام کند.
این مهم است که دریابیم جهاد اقتصادی، نیازمند بالفعل شدن پتانسیل‌های موجود و استفاده بهینه از سرمایه‌های ملی و سرمایه‌سازی و سرمایه‌گذاری انسانی براي اتاق‌هاي فردا است. اتاق «فردا» باید اتاقی باشد که کارآفرینان جوان را نه در نقش پیاده نظام که به‌عنوان رهبران فردای اقتصاد کشور به رسمیت بشناسد و برای پرورش و مهارت‌مندی آنها برنامه داشته باشد.
منبع:روزنامه دنیای اقتصاد
بر کسی پوشیده نیست که در دنیای امروز، استفاده بهینه از منابع و سرمایه‌ها مزیت رقابتی کشورها در کارزار بین‌المللی است. نیروی جوان هر کشور به‌عنوان منبع یگانه و سرمایه ملی از اصلی‌ترین برگ‌های برنده در رقابت جهانی است که اگر نبود، کشورهای توسعه‌یافته در جذب و به‌کارگیری جوانان کشورهای در حال توسعه بهترین شرایط را فراهم نکرده و هزینه نمی‌کردند.
شور و هیجان که ویژگی ذاتی دوران جوانی است، عدم اکتفا به وضع موجود و تلاش برای بهبود مستمر سبب شده که جوانگرایی نماد بی‌چون و چرای پویایی یک سیستم و از فاکتورهای اصلی در تداوم و استمرار امور باشد.
تاریخ ایران سرشار از درخشش نیروهای جوان است. فرماندهان و رزمندگان جوان دوران جنگ تحمیلی که ایستادگی در برابر قدرت‌ها را مشق کردند، مثال‌هایی جاودانه از توانمندی نسل جوان ایرانی است.
امروز هیچ‌کس نمی‌تواند منکر توانمندی علمی و عملی جوانان ایرانی باشد. فتوحات ملی و بین‌المللی در عرصه‌های علمی، فرهنگی و ورزشی گویای این مهم است. در عرصه اقتصاد نیز حضور کارآفرینان جوان، خوشفکر و مدّبر، پتانسیل بالقوه‌ای را پدید آورده است که جوانان نه تنها در قالب استارت آپ‌ها و بنگاه‌های کوچک و متوسط که حتی در بنگاه‌های بزرگ کشور نیز در سطوح عالی اجرایی و مدیریتی حضور دارند. با این حال درسطح کلان، رویکرد جوانگرایی نه به‌عنوان یک اصل که در بهترین حالت در حاشیه بر سر زبان‌ها است.
نمونه غریب آن اتاق‌هاي بازرگانی است. ارتباط جوانان با پارلمان بخش‌خصوصی در حداقل ممکن است و در بسياري از موارد، ارتباط فعالان اقتصادي موفق و جوان با اتاق‌هاي بازرگاني تنها به پرداخت يك در هزار و تمديد كارت بدون دريافت هر گونه خدماتي محدود گشته است. در حالی که اتاق جوانان یکی از ارکان اصلی اتاق‌های بازرگانی در اغلب كشورهاي دنیا است، اما ساختار اتاق‌هاي كشورمان از این نعمت و سرمايه حتی در سطح یک کارگروه نیز محروم است. متاسفانه یکی از تفکرات مخربي که تهدیدی براي بالفعل شدن توانمندی جوانان محسوب می‌شود، اعتقادات بسیاری از مدیران اقتصادی و رجالي است که در دوران جوانی، خود لایق مدیریت سازمان‌ها و ارگان‌های بزرگ شناخته شده‌اند، اما امروز از مخالفان اصلی حضور جوانان و طرفدار تداوم فعالیت انحصاری «عصا به دستان» هستند.
اكنون فرصت آن رسیده که فعالان اقتصادي جوان كه نزديك به ٣0 درصد اعضاي اتاق را تشكيل می‌دهند با حضور پر شور خود در انتخابات دوره هشتم دیوارهای ساخته شده ناشی از ترس یا عدم اطمینان به جوانان را از اطراف اتاق بردارند و اتاق فردا را به بستر پرورش و تقویت استعدادهای جوان تبديل کنند.
اتاق فردا بايد اتاقي باشد كه در آن با ارائه راهکارهای عملی، از يكسو حضور جوانان مستعد و خوش سابقه ولی کمتر شناخته شده را در فرصت‌ها و مناسبت‌های اقتصادي اتاق فراهم كند. از سوي ديگر بر حسب وظايف ذاتي‌اش نسبت به انجام مشاوره و آموزش‌هاي گوناگون در زمينه‌های مختلف اقتصادي براي اعضاي جواني كه تازه وارد فضاي کسب‌وکار می‌شوند اقدام کند.
این مهم است که دریابیم جهاد اقتصادی، نیازمند بالفعل شدن پتانسیل‌های موجود و استفاده بهینه از سرمایه‌های ملی و سرمایه‌سازی و سرمایه‌گذاری انسانی براي اتاق‌هاي فردا است. اتاق «فردا» باید اتاقی باشد که کارآفرینان جوان را نه در نقش پیاده نظام که به‌عنوان رهبران فردای اقتصاد کشور به رسمیت بشناسد و برای پرورش و مهارت‌مندی آنها برنامه داشته باشد.
منبع:روزنامه دنیای اقتصاد
نظر شما