حسین چمنی - کارشناس صنعت شیر
پس‌لرزه‌های نهیب حساب نشده وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به صنعت شیر کشور که منجر به شناسایی دو! شرکت متخلف در این حوزه و معرفی آنان به عدالتخانه شد، حاشیه‌های دیگری را نیز به‌وجود آورده است. ظاهرا گروهی به خیال اینکه فرصتی طلایی نصیبشان شده تا انتقامشان را از صنعت لبنیات بگیرند، تلاش می‌کنند تا کشور را به سال‌ها قبل و به سطح مناطق فقیرنشین هند و بنگلادش برگردانند. به سه خبر زیر توجه کنید:
1- به گفته دکتر محمدمهدی گویا، رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، شمار مبتلایان به تب مالت در کشور، 15 سال پیش سالانه حدود 90 هزار نفر بوده است که با اتخاذ روش‌های پیشگیرانه، این تعداد در سال 89 به 12 هزار نفر رسید، اما شمار مبتلایان در سه سال گذشته دوباره افزایش داشته است.
2- رئیس اداره بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به اینکه تب مالت مهم‌ترین بیماری مشترک انسان و حیوان (زئونوز) در کشور است، گفت: سالانه 19 هزار نفر در کشور به تب مالت مبتلا می‌شوند. بیماری تب مالت یا بروسلوز یکی از بیماری‌های عفونی قابل انتقال بین انسان و حیوان از طریق عامل باکتریایی است که دامداران، روستاییان و مصرف‌کنندگان شهری مواد لبنی خام و غیراستاندارد را تهدید می‌کند. محمدرضا شیرزادی روز چهارشنبه در گفتگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا افزود: مخزن انتقال این بیماری در کشور ما گاو و گوسفند است که افراد در تماس با این حیوانات یا مصرف فرآورده‌های لبنی آلوده به تب مالت مبتلا می‌شوند. رئیس اداره بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان وزارت بهداشت گفت: دامداران، دامپزشکان، دست‌اندرکاران خرید و فروش دام در معرض خطر ابتلا به تب مالت قرار دارند، اما افرادی نیز که از فرآورده‌های لبنی غیرپاستوریزه استفاده می‌کنند به تب مالت مبتلا خواهند شد.
3- رئیس اتحادیه فروشندگان لبنیات تهران افزود: یک‌هزار و 200 واحد تولیدکننده و عرضه‌کننده محصولات لبنی سنتی در سطح شهر تهران! مشغول فعالیت هستند که نسبت به دو سال گذشته این رقم با افزایش سه برابری!!! روبه‌رو شده است.
خبرها را که کنار هم می‌گذاری، معلوم می‌شود طی سه سال گذشته 58 درصد به آمار مبتلایان به تب مالت در کشور اضافه شده است. در حالی که یکی از دلایل مهم ابتلا به این بیماری پرهزینه و طولانی مدت مصرف فرآورده‌های لبنی غیرپاستوریزه اعلام می‌شود، در شهری مثل تهران با افتخار اعلام می شود که تعداد جایگاه‌های عرضه فرآورده‌های سنتی به سه برابر افزایش یافته است.
می‌ماند چند پرسش ساده که بعید است مانند سال‌های گذشته پاسخی در خور داشته باشد:
1- این مراکز عرضه که تعداد زیادی از آنها حتی مجوز صنفی هم ندارند با مجوز کدام دستگاه‌های نظارتی به فعالیت ادامه داده و به‌راحتی آن را توسعه می‌دهند؟
2- با توجه به اینکه این فروشگاه‌ها به عرضه مواد غذایی فساد پذیر مشغولند، چند بار مورد بازرسی دستگاه‌های نظارتی غذا و سلامت قرار گرفته‌اند و نتایج این بازرسی‌ها در کجا عرضه شده است؟
3- از آنجا که وجه غالب محصولات ارایه شده در این فروشگاه‌ها مستقیما" و یا مخلوطی از شیر گوسفندی است، چند واحد تأمین‌کننده شیر گوسفندی صنعتی در کشور وجود دارد؟ آنالیز میکروبی شیر گوسفندی تولیدی کشور در کدام سازمان مسئول قابل مشاهده است؟
4- در حالی که تولیدکنندگان صنعتی و سالم به‌درستی تحت نظارت دائمی دستگاه‌های متعددی قرار می‌گیرند، آیا وقت آن نرسیده است که سازمانی مسئولیت این واحدها را بپذیرد و پاسخگوی مردم باشد؟
5- کاش صدا و سیما مستندی از کارگاه‌های تولید و عرضه فرآورده‌های سنتی، شرایط نگهداری و کامیونت‌های حمل و نقل این فرآورده‌ها را به نمایش بگذارد تا شاید وجدان خفته دستگاه‌های نظارتی در این رابطه هم بیدار شود...
6- اعتراض!! رئیس این اتحادیه در مورد قیمت خرید شیرخام کارخانه‌ها از دامداران بیشتر از سایر موضوعات جلب توجه می‌کند. مدت‌ها بود با مشاهده فروشگاه‌های بزرگ و اکثراً دو سه دهنه سنتی فروش در گران‌ترین نقاط تجاری تهران و سایر شهرهای بزرگ این پرسش در ذهنم نقش بسته بود که سود این کار چقدر است که چنین سرمایه‌گذاری‌هایی را توجیه‌پذیر می‌کند! اعلام فروش غیرقانونی شیرخام به قیمت دوهزار و 200 تومان!! (روزنامه کسب و کار مورخ 18 مرداد 1393) در این فروشگاه‌ها به مردم از سوی رئیس این اتحادیه نشان می‌دهد که این دوستان نه‌تنها نگران هیچ‌گونه نظارت کیفی نیستند، بلکه دستگاه‌های مسئول قیمت‌گذاری هم گذرشان به این مراکز نمی‌افتد...
7- نگارش این یادداشت در غوغای مصرف روغن پالم در تعداد اندکی از کارخانه‌های لبنی از آن رو صورت می‌پذیرد که ظاهراً این آقایان بوی کباب شنیده‌اند و با مصاحبه‌های پی‌درپی از این نمد کلاهی برای خود می‌جویند. به‌نظر می‌رسد راه‌اندازی کمپین‌های دروغین تحریم فرآورده‌های سالم کار همین جماعت باشد که مترصدند با حذف صنایع لبنی، سینه‌ها را جلو داده و در ورودی این فروشگاه‌های شیک و بزرگ بایستند و در غیاب هرگونه نظارتی مردم را دعوت کنند که: بفرمایید تب مالت...
تشدید نظارت بر عرضه‌کنندگان فرآورده‌های شیری را به‌خاطر ارتقای شاخص سلامت مردم به فال نیک می‌گیریم، اما این پرسش باقی است که چرا یک بام و دو هوا؟؟
پس‌لرزه‌های نهیب حساب نشده وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به صنعت شیر کشور که منجر به شناسایی دو! شرکت متخلف در این حوزه و معرفی آنان به عدالتخانه شد، حاشیه‌های دیگری را نیز به‌وجود آورده است. ظاهرا گروهی به خیال اینکه فرصتی طلایی نصیبشان شده تا انتقامشان را از صنعت لبنیات بگیرند، تلاش می‌کنند تا کشور را به سال‌ها قبل و به سطح مناطق فقیرنشین هند و بنگلادش برگردانند. به سه خبر زیر توجه کنید:
1- به گفته دکتر محمدمهدی گویا، رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، شمار مبتلایان به تب مالت در کشور، 15 سال پیش سالانه حدود 90 هزار نفر بوده است که با اتخاذ روش‌های پیشگیرانه، این تعداد در سال 89 به 12 هزار نفر رسید، اما شمار مبتلایان در سه سال گذشته دوباره افزایش داشته است.
2- رئیس اداره بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به اینکه تب مالت مهم‌ترین بیماری مشترک انسان و حیوان (زئونوز) در کشور است، گفت: سالانه 19 هزار نفر در کشور به تب مالت مبتلا می‌شوند. بیماری تب مالت یا بروسلوز یکی از بیماری‌های عفونی قابل انتقال بین انسان و حیوان از طریق عامل باکتریایی است که دامداران، روستاییان و مصرف‌کنندگان شهری مواد لبنی خام و غیراستاندارد را تهدید می‌کند. محمدرضا شیرزادی روز چهارشنبه در گفتگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا افزود: مخزن انتقال این بیماری در کشور ما گاو و گوسفند است که افراد در تماس با این حیوانات یا مصرف فرآورده‌های لبنی آلوده به تب مالت مبتلا می‌شوند. رئیس اداره بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان وزارت بهداشت گفت: دامداران، دامپزشکان، دست‌اندرکاران خرید و فروش دام در معرض خطر ابتلا به تب مالت قرار دارند، اما افرادی نیز که از فرآورده‌های لبنی غیرپاستوریزه استفاده می‌کنند به تب مالت مبتلا خواهند شد.
3- رئیس اتحادیه فروشندگان لبنیات تهران افزود: یک‌هزار و 200 واحد تولیدکننده و عرضه‌کننده محصولات لبنی سنتی در سطح شهر تهران! مشغول فعالیت هستند که نسبت به دو سال گذشته این رقم با افزایش سه برابری!!! روبه‌رو شده است.
خبرها را که کنار هم می‌گذاری، معلوم می‌شود طی سه سال گذشته 58 درصد به آمار مبتلایان به تب مالت در کشور اضافه شده است. در حالی که یکی از دلایل مهم ابتلا به این بیماری پرهزینه و طولانی مدت مصرف فرآورده‌های لبنی غیرپاستوریزه اعلام می‌شود، در شهری مثل تهران با افتخار اعلام می شود که تعداد جایگاه‌های عرضه فرآورده‌های سنتی به سه برابر افزایش یافته است.
می‌ماند چند پرسش ساده که بعید است مانند سال‌های گذشته پاسخی در خور داشته باشد:
1- این مراکز عرضه که تعداد زیادی از آنها حتی مجوز صنفی هم ندارند با مجوز کدام دستگاه‌های نظارتی به فعالیت ادامه داده و به‌راحتی آن را توسعه می‌دهند؟
2- با توجه به اینکه این فروشگاه‌ها به عرضه مواد غذایی فساد پذیر مشغولند، چند بار مورد بازرسی دستگاه‌های نظارتی غذا و سلامت قرار گرفته‌اند و نتایج این بازرسی‌ها در کجا عرضه شده است؟
3- از آنجا که وجه غالب محصولات ارایه شده در این فروشگاه‌ها مستقیما" و یا مخلوطی از شیر گوسفندی است، چند واحد تأمین‌کننده شیر گوسفندی صنعتی در کشور وجود دارد؟ آنالیز میکروبی شیر گوسفندی تولیدی کشور در کدام سازمان مسئول قابل مشاهده است؟
4- در حالی که تولیدکنندگان صنعتی و سالم به‌درستی تحت نظارت دائمی دستگاه‌های متعددی قرار می‌گیرند، آیا وقت آن نرسیده است که سازمانی مسئولیت این واحدها را بپذیرد و پاسخگوی مردم باشد؟
5- کاش صدا و سیما مستندی از کارگاه‌های تولید و عرضه فرآورده‌های سنتی، شرایط نگهداری و کامیونت‌های حمل و نقل این فرآورده‌ها را به نمایش بگذارد تا شاید وجدان خفته دستگاه‌های نظارتی در این رابطه هم بیدار شود...
6- اعتراض!! رئیس این اتحادیه در مورد قیمت خرید شیرخام کارخانه‌ها از دامداران بیشتر از سایر موضوعات جلب توجه می‌کند. مدت‌ها بود با مشاهده فروشگاه‌های بزرگ و اکثراً دو سه دهنه سنتی فروش در گران‌ترین نقاط تجاری تهران و سایر شهرهای بزرگ این پرسش در ذهنم نقش بسته بود که سود این کار چقدر است که چنین سرمایه‌گذاری‌هایی را توجیه‌پذیر می‌کند! اعلام فروش غیرقانونی شیرخام به قیمت دوهزار و 200 تومان!! (روزنامه کسب و کار مورخ 18 مرداد 1393) در این فروشگاه‌ها به مردم از سوی رئیس این اتحادیه نشان می‌دهد که این دوستان نه‌تنها نگران هیچ‌گونه نظارت کیفی نیستند، بلکه دستگاه‌های مسئول قیمت‌گذاری هم گذرشان به این مراکز نمی‌افتد...
7- نگارش این یادداشت در غوغای مصرف روغن پالم در تعداد اندکی از کارخانه‌های لبنی از آن رو صورت می‌پذیرد که ظاهراً این آقایان بوی کباب شنیده‌اند و با مصاحبه‌های پی‌درپی از این نمد کلاهی برای خود می‌جویند. به‌نظر می‌رسد راه‌اندازی کمپین‌های دروغین تحریم فرآورده‌های سالم کار همین جماعت باشد که مترصدند با حذف صنایع لبنی، سینه‌ها را جلو داده و در ورودی این فروشگاه‌های شیک و بزرگ بایستند و در غیاب هرگونه نظارتی مردم را دعوت کنند که: بفرمایید تب مالت...
تشدید نظارت بر عرضه‌کنندگان فرآورده‌های شیری را به‌خاطر ارتقای شاخص سلامت مردم به فال نیک می‌گیریم، اما این پرسش باقی است که چرا یک بام و دو هوا؟؟
نظر شما