یک دامدار گفت: شرکت پشتیبانی امور دام نهاده مورد نیاز دامداران را به پول نقد می‌فروشد و کارخانه‌های لبنی هم شیر خام دامداران را نسیه می‌خرد، بنابراین بسیاری از دامداران نمی‌توانند به تولید ادامه دهند.

احمد نرجه‌پور دامدار منطقه کرج در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس گفت: شرکت پشتیبانی امور دام که فلسفه وجودی آن حمایت از دامداران است، خوراک مورد نیاز دامداران را به صورت نقد می‌فروشد. در دیگر سو، کارخانه‌های لبنی هم شیر خام دامداران را نسیه خریداری می‌کنند و پول آن را ماه به ماه هم نمی‌دهند. 

وی با بیان اینکه شرکت پشتیبانی امور دام می‌تواند در جهت حمایت از دامداران قراردادی را با کارخانه‌های لبنی امضا کرده و پول نهاده‌ها را از آنها دریافت کند، گفت: در چنین حالتی هم شرکت پشتیبانی به پول خود می‌رسد و هم اینکه پول دامداران نزد کارخانه‌های لبنی نمی‌ماند، بنابراین تولید توازن خواهد یافت. 

نرجه‌پور افزود: برخی کارخانه‌های لبنی حتی در این زمینه نامه‌ای به شرکت پشتیبانی امور دام کشور نوشته و اعلام کرده‌اند که آنها نهاده دامی دراختیار کارخانه بگذارند تا در قبال پول شیر خام دامداران به آنها داده شود. 

این دامدار نظرآبادی تصریح کرد: اخیراً یک شرکت لبنی نامه‌ای به شرکت پشتیبانی امور دام کشور نوشته و خواسته است که 5 میلیون تن نهاده دراختیار آنها بگذارد و حتی حاضر شده تضمین بانکی بدهد تا این نهاده‌ها در برابر مطالبات دامداران پرداخت شود، اما این شرکت قبول نکرده است. 

وی تأکید کرد: در شرایطی که کشور نیاز به تولید دارد و بخش کشاورزی و دامداری می‌تواند کمک زیادی به اقتصاد کشور بکند، این حداقل حمایتی است که از شرکت پشتیبانی امور دام کشور می‌شود. انتظار است این شرکت بنا به فلسفه تأسیس خود، به حمایت جدی از دامداران اقدام کند. 

نرجه‌پور که مدیر یک دامدارای 200 رأسی در منطقه نظرآباد است، گفت: روزانه 2 تا 3 تن شیر تحویل کارخانه‌های لبنی می‌دهم و طی دو ماه گذشته، تنها 45 میلیون تومان دریافت کرده‌ام، در حالی که این دامداری در ماه حداقل 170 میلیون تومان هزینه خوراک و نهاده دارد.

وی تأکید کرد: با توجه به گرانی نهاده‌ها، هزینه‌ها بسیار بالا است و در برخی مواقع، بیشتر از سود تولید، هزینه نهاده پرداخت می‌کنیم، به طوری که اکنون هر کیلوگرم جو 1350 تومان، ذرت 340 تومان و سویا 2300 تومان به دامداران داده می‌شود. 

این دامدار به بیان تجربه‌های کشورهای خارجی اشاره‌ای کرد و گفت: در کشورهای پیشرفته چنین توافق‌نامه‌هایی بین کارخانه‌های لبنی و شرکت‌های تأمین‌کننده نهاده دام وجود دارد و خیال دامدار از بابت دریافت پول محصول و یا پرداخت پول نهاده راحت است و با خیال آسوده به تولید خود می‌پردازد، اما در کشور ما بخشی از هزینه و وقت دامدار صرف چگونگی تأمین نهاده و چگونگی دریافت مطالبات و یا حتی نحوه فروش صرف می‌شود. 

نرجه‌پور که زمانی در کسوت روزنامه‌نگاری فعالیت می‌کرد، گفت: 24 سال پیش شرکت پشتیبانی امور دام تأسیس شد و انصافاً در اوایل تأسیس، نقش بسیار تأثیرگذاری در حمایت از دامداران داشت، اما در ادامه، واردات نهاده‌ها طوری بود که درآمدزایی این شرکت را بیشتر می‌کرد، بنابراین روز به روز تولیدکنندگان فراموش شدند. 

وی در پاسخ به این سؤال که اکنون نهاده‌های خود را چگونه تأمین می‌کنید، گفت: ما اگر پول نقد به حساب اتحادیه‌هایی که زیرنظر پشتیبانی امور دام هستند، واریز نکنیم، هیچ نهاده‌ای دریافت نخواهیم کرد، بنابراین تمام نقدینگی‌مان و یا حتی با دریافت قرض و تسهیلات، به تأمین خوراک دام می‌رود.