علیرضا صفاخو – روزنامه‌نگار بخش کشاورزی

طی روزهای اخیر تصویری در قالب طنز در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شد که بیانگر استقبال کارکنان جهادکشاورزی از زمزمه‌های برکناری «علی اکبر مَتکان» معاون سابق توسعه مدیریت و منابع وزارت جهادکشاورزی بود. معاونتی که پیش از حضور مَتکان و پس از ادغام وزارتین جهادسازندگی و کشاورزی سابق، 8 معاون وزیر را تجربه کرده است. و در بین این مدیران هم به استثنای «علی اکبر مهرفرد» و «محمدعلی جوادی»، عمر مدیریتی سایر معاونان منتخب در بهترین حالت از 2 سال تجاوز نکرده است. اتفاقی که در خصوص «علی اکبر متکان» هم با توجه به حواشی مدیریتی حادث شده در دوران صدارت وی در مسند معاونت حساس توسعه مدیریت و منابع و فشار معیشتی شدید بر دوش کارکنان و همچنین سایر مسائل مدیریتی، دور از انتظار هم نبود و شاید وزیر با حوصله!! کشاورزی، بیش از حد انتظار هم به وی مجال داده بود.
انتخاب «هوشنگ محمدی» مدیرکل هماهنگی امور استان‌های وزیر جهادکشاورزی در دوره ساداتی‌نژاد از جهاتی حائز اهمیت و توجه است. از سویی کارنامه محمدی طی دوران عضویت شورای مرکزی کمیته کشاورزی ستاد انتخاباتی «ابراهیم رئیسی» و حتی مساعدت ویژه به گرفتن رای اعتماد بالا به ساداتی‌نژاد برای وزارت کشاورزی که نمونه بارز فعال بودن او حتی حضور فعال در فضای رسانه‌ای بود. از جمله زمانی که به مدیریت اینجانب یک اتاق مجازی شبکه اجتماعی کلاب‌هاوس «رادیو کشاورز» در خصوص گزینه اصلح وزارت کشاورزی دولت رئیسی برپا شده بود وی یکی از مصادیق ایفای نقش رسانه ای پشت پرده محمدی به سود ساداتی نژاد بود. کما اینکه وی بابت دل نگرانی اینجانب در خصوص رها کردن کمیسیون کشاورزی به قصد کسب کرسی وزارت و عدم رغبتم به این ریسک از منظر یک روزنامه‌نگار بخش کشاورزی، قریب به نیم ساعت پیش از شروع زمان آن روم، تماس تلفنی گرفت تا مرا به عنوان روزنامه‌نگار دلواپس اما بی‌طرف، با توضیحات مدیریتی و ملاحظات زمانی، مُجاب به اقناع در زمینه لزوم وزیرشدن ساداتی‌نژاد و مساعدت در این رابطه کند. من روزنامه‌نگار هم که ترجیحم عدم قضاوت لَه یا علیه هر گزینه‌ای بود، در خلوت شخصی خود این انتخاب را حتی از سر ناگزیری، اجتناب‌ناپذیرترین گزینه برای وزارت دیدم و اتفاقا در جریان همان اتاق مجازی کلاب‌هاوس نیز که با حضور 100 مدیر تشکل و شرکت‌های صاحب‌نام کشاورزی برگزار شد، انتخاب قریب به 90 درصد حاضران همان ساداتی‌نژاد شد!
اما شاید پس از رای اعتماد مجلس، بسیاری از ساداتی‌نژاد انتظار داشتند که «ساداتی‌نژاد» به «محمدی» سمتی جدی‌تر از «مدیرکلی هماهنگی امور استان‌ها» که البته مسئولیتی کلیدی به حساب می‌آید را اعطاء کند. تا جایی که حتی تشکل‌های کشاورزی که اخیرا از دست «اسماعیل قادری‌فر» و اعوان و انصارش در سازمان مرکزی تعاون روستایی به تنگ آمده بودند، چشم امید به انتخاب «هوشنگ محمدی» برای ریاست این سازمان داشتند که بر اساس شواهد و نظرت استعلامی اینجانب از مدیران تشکل‌ها، انتخاب اخیر « محمد علی نیکبخت» به این مسئولیت، تا امروز با استقبال مواجه شده است. 
حال با توجه به توفیقات مدیریتی و حتی روابط عمومی هوشنگ محمدی با اصحاب رسانه، کشاورزان به عنوان ارباب رجوع وزارتخانه، کارکنان و مدیران استانی با سلایق و باورهای مختلف و باز بودن در اتاقش به روی آن‌ها، عملکرد موفق در استانها و به ثبات رساندن وضعیت مدیریتی استانها، از جنس بدنه کشاورزی بودن به دلیل کارنامه صندوق مادر تخصصی بخش کشاورزی و آشنایی با لایه‌های زیرین وزارت جهادکشاورزی و از همه این‌ها مهمتر، «مدیریت بحران» موفقی که مدیران سابق ناشی و معزول در سازمان تعاون روستایی کشور برای وزیر گرفتار چالش ساماندهی یارانه‌های کشاورزی تراشیده بودند، می‌توان گفت وزیر در بدترین موقعیت خود انتخاب هوشمندانه‌ای کرده است که او را از موقعیت به اصطلاح شطرنج‌بازان «مات» شدن رها سازد! کما اینکه مدت‌هاست بسیاری تلاش داشتند تمام این حوادث را پوست خربزه‌ای در زیر پای وزیری کنند که به رسمِ مرامِ رفاقت و تعصب به انتخاب‌های نخستش، در حال غلتیدن به درون مُردابی بود که برخی مدیران سهل‌انگار (در خوشبینانه‌ترین برداشت) خوابش را برای او دیده و حتی در پشت پرده تحرکاتی را علیه او نشان داده بودند! 
با نگاهی مختصر به شرح وظایف این معاونت به ویژه «طراحی‌، اجرا و نظارت‌ بر برنامه‌های‌ مربوط‌ به‌ تحول‌ و نوسازی‌ اداری‌ در سطح‌ وزارت‌ جهادکشاورزی‌»؛ «تهیه‌ و تدوین‌ برنامه‌های‌ مناسب‌ برای‌ استقرار چرخه‌ بهره‌وری‌ و مدیریت‌ کیفیت‌ در سطح‌ وزارت‌»؛ «نظارت‌ بر اجرای‌ قوانین‌ و مقررات‌ اداری‌ مالی‌ و استخدامی‌ در تمام‌ واحدهای‌ ستادی‌ و تابعه‌ وزارتخانه»‌؛ «نظارت‌ بر هزینه‌کرد تمام‌ اعتبارات‌ اعم‌ از هزینه ای و تملک دارایی‌های سرمایه‌ای در حوزه‌ ستادی‌ و واحدهای‌ تابعه‌ براساس‌ موافقتنامه‌های‌ مبادله‌ شده‌ با سازمان‌ برنامه‌ و بودجه کشور»؛ «نظارت‌ بر اقدامات‌ مربوط‌ به‌ تأمین‌ نیازهای‌ تدارکاتی‌ و پشتیبانی‌ حوزه‌ ستادی‌ وزارتخانه»‌؛ «همکاری‌ با سایر معاونت‌ها و واحدهای‌ خارج‌ از مرکز در مورد رفع‌ موانع‌ و مشکلات‌ امور مالی‌، پرسنلی‌، رفاهی‌ و تدارکاتی»‌ و دیگر موارد می‌توان این تغییر به هنگام را به موقع‌ترین و شاید آخرین برگ برنده وزیر در مقابل هجمه‌های شدید مخالفانش حتی از جناح همسوی دولت به خودش دید. به ویژه که بیشتر کارکنان وزارت جهادکشاورزی در مواضع غیررسمی خود به این انتخاب خوشبین هستند و آن را انتخابی بجا و صحیح به ویژه پس از اعتراضات به وضعیت عدم اصلاح حقوقی خود در مقابل سایر ارگانها به ویژه در دوران تورم گسترده ماههای اخیر می‌دانند.