صنایع غذایی> تاکنون دولت برنامه خاصی برای امکان سنجی افزایش تولید کـره پاسـتوریزه از منابع داخلی نداشته و اقدامات صورت گرفته در این زمینه به طور عمده به همـت بخـش غیردولتـی شـکل گرفته است.
ایران آنقدرها تولید کره تولید نمی کند که بخواهد خودکفا باشد. به همین دلیل هم اصولا در لیست عمده ترین واردکننده کره در دنیا محسوب می شود. البته که شاید واردات کره از نظر مردم خیلی نامعقول و غیرعادی باشد، اما ایران به هرحال، جز عمده ترین واردکننده کره در دنیاست.
روند تولید کره حیوانی در جهان با رشد سالانه 1.1درصد از 5488 هزار تن درسال 2003 به 6137 هـزار تـن در سال 2013 افزایش یافته است. . طی این دوره سهم تولیدکره و روغن گوسفندی از کل کره جهان حدود یـک درصد، سهم کره گاومیش حدود 13.2 درصد و سهم کره گاوی بالغ بر 85.5 درصد برآورد شده است. روند رشد تولید کره گاومیش با شتاب بیشتری (3.5 درصد رشد سالانه) در جریان بوده بطوری که سهم کره گاومیش از کل تولید جهانی کره از 11.6 درصد در سال 2003 به 14.6 درصد در سال 2013 افزایش یافته که بـه طـور عمده مربوط به افزایش تولید شیر و کره گاومیش در هند، پاکستان و چین بوده و در سایر کشورها این رونـد ثابت و یا در مواردی حتی نزولی (مثلاً در مورد ایران) بوده است. البته اوضاع تولید کره در ایران مانند الگوی جهانی نبوده است.
به استناد آمارهای فائو در سال 1392 حدود 185 هزار تن کره گاوی در کشور تولیـد شـده اسـت. براساس گزارشی هم که موسسه پژوهش های برنامه ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی درباره تولید، واردات و صادرات کره در دنیا منتشر کرده است، کـره استحصالی از شیر و خامه تولیدی کشور عمدتاً به روش سنتی انجام می شود و تولید کره به صورت پاستوریزه بسیار محدود است و بخش قالب نیاز کشور (به کره پاستوریزه) از طریق واردات کره (عمدتاً بـه صـورت فلـه) انجام و بعد از بسته بندی در صنایع داخلی به بازار عرضه می شود و اراده ای برای تولید کـره از منـابع داخلـی وجود نداشته است. طبق گزارشی که این مرکز نوشته شده است: «تاکنون دولت برنامه خاصی برای امکان سنجی افزایش تولید کـره پاسـتوریزه از منابع داخلی نداشته و اقدامات صورت گرفته در این زمینه به طور عمده به همـت بخـش غیردولتـی شـکل گرفته است. حتی نتایج بخش مربوط به کره که در مطالعات و پروژه مشترک با بانـک جهـانی کـه حـدود 20 سال قبل انجام پذیرفته و مطالعات جامع صنایع شیر ایران که حدود 10 سال قبل صـورت گرفـت، در عرصـه اجرا و عمل مورد استفاده و بهره برداری قرار نگرفته است.»
شاید همین مسایل در هم باشد که ایران را تبدیل به یکی از بزرگترین واردکننده های کره تبدیل کرده است. تولید سنتی کره در ایران به طور عمده در مناطق روستایی انجام می گیرد و صنایع لبنی به دلایل مختلف از جمله بالا بودن هزینه های تولید و عدم امکان رقابت با قیمت های جهانی، تاکنون به صورت جدی وارد عرصـه تولیـد کره نشده اند و چربی استحصالی را در قالب خامه و سایر محصولات پرچرب به بازار عرصه مـی کننـد و چرخـه صنایع بسته بندی کره کشور به طور عمده بر پایه واردات کره فله ای (بسته بندی های 25 کیلوگرمی) به حرکت در می آید.
براساس گزارش های منتشر شده، در دهه اخیر به دلیل عدم اتخاذ سیاست های صحیح سنجیده شده کارشناسـی و اتخـاذ سیاسـت هـای انفعالی و هیجانی نامناسب دولت ها، میزان واردات کره از 9 هزار تن در سال 1380 به 61 هزار تـن در سـال 1389 افزایش یافت (بیش از 6 برابر شد). همچنین ارزش کره وارداتی از 17 میلیون دلار در سال 1380 به 262 میلیون دلار در سال 1389 رسید (بیش از 15 برابر شد) و طی این دوره به جای ایجاد ظرفیت هـای تولیدی، عملاً در جهت ایجاد ظرفیت های جدید تقاضا به صورت غیرمتعارف گـام برداشـته شـد. امـا از سـال 1390 به دلایل مختلف روند واردات کاهش یافت و به 40 هزار تن در سال 1393 رسید.
براساس آمار منتشر شده، ایران بعد از عربستان، بزرگترین واردکننده کره از آمریکا محسوب می شود. حجم واردات کره ایران از آمریکا از 1462 تن در سال 2010 به 11791 تن در سال 2013 افزایش و مجددا در سال 2014 به 8370 هزار تن کاهش یافته است.
البته ایران از واردکنندگان عمده کـره از نیوزیلنـد هم محسـوب مـی شـود و در سـال 2012 بـا واردات 41791 تن کره، دومین واردکننده عمده کره از این کشـور شد. حجـم واردات کـره ایـران از نیوزیلند در سال 2013 حدود 30 هزار تن بوده که در سال 2014 به 26 هزار تن کاهش یافته است.
اما به استناد آمارهای گمرگ جمهوری اسلامی ایران، میـزان واردات کـره از آمریکـا بـرای سـال 1392 حدود 7665 تن و برای سال 1393 حدود 1511 تن قید شده است به عبارتی آمـار اعلامـی مراجـع داخلـی برای واردات کره از آمریکا برای سال های 1392 و 1393 به ترتیب 65 و 18 درصد آمار اعلامی توسط مراجع بین المللی است.
منبع:صدای اقتصاد
ایران آنقدرها تولید کره تولید نمی کند که بخواهد خودکفا باشد. به همین دلیل هم اصولا در لیست عمده ترین واردکننده کره در دنیا محسوب می شود. البته که شاید واردات کره از نظر مردم خیلی نامعقول و غیرعادی باشد، اما ایران به هرحال، جز عمده ترین واردکننده کره در دنیاست.
روند تولید کره حیوانی در جهان با رشد سالانه 1.1درصد از 5488 هزار تن درسال 2003 به 6137 هـزار تـن در سال 2013 افزایش یافته است. . طی این دوره سهم تولیدکره و روغن گوسفندی از کل کره جهان حدود یـک درصد، سهم کره گاومیش حدود 13.2 درصد و سهم کره گاوی بالغ بر 85.5 درصد برآورد شده است. روند رشد تولید کره گاومیش با شتاب بیشتری (3.5 درصد رشد سالانه) در جریان بوده بطوری که سهم کره گاومیش از کل تولید جهانی کره از 11.6 درصد در سال 2003 به 14.6 درصد در سال 2013 افزایش یافته که بـه طـور عمده مربوط به افزایش تولید شیر و کره گاومیش در هند، پاکستان و چین بوده و در سایر کشورها این رونـد ثابت و یا در مواردی حتی نزولی (مثلاً در مورد ایران) بوده است. البته اوضاع تولید کره در ایران مانند الگوی جهانی نبوده است.
به استناد آمارهای فائو در سال 1392 حدود 185 هزار تن کره گاوی در کشور تولیـد شـده اسـت. براساس گزارشی هم که موسسه پژوهش های برنامه ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی درباره تولید، واردات و صادرات کره در دنیا منتشر کرده است، کـره استحصالی از شیر و خامه تولیدی کشور عمدتاً به روش سنتی انجام می شود و تولید کره به صورت پاستوریزه بسیار محدود است و بخش قالب نیاز کشور (به کره پاستوریزه) از طریق واردات کره (عمدتاً بـه صـورت فلـه) انجام و بعد از بسته بندی در صنایع داخلی به بازار عرضه می شود و اراده ای برای تولید کـره از منـابع داخلـی وجود نداشته است. طبق گزارشی که این مرکز نوشته شده است: «تاکنون دولت برنامه خاصی برای امکان سنجی افزایش تولید کـره پاسـتوریزه از منابع داخلی نداشته و اقدامات صورت گرفته در این زمینه به طور عمده به همـت بخـش غیردولتـی شـکل گرفته است. حتی نتایج بخش مربوط به کره که در مطالعات و پروژه مشترک با بانـک جهـانی کـه حـدود 20 سال قبل انجام پذیرفته و مطالعات جامع صنایع شیر ایران که حدود 10 سال قبل صـورت گرفـت، در عرصـه اجرا و عمل مورد استفاده و بهره برداری قرار نگرفته است.»
شاید همین مسایل در هم باشد که ایران را تبدیل به یکی از بزرگترین واردکننده های کره تبدیل کرده است. تولید سنتی کره در ایران به طور عمده در مناطق روستایی انجام می گیرد و صنایع لبنی به دلایل مختلف از جمله بالا بودن هزینه های تولید و عدم امکان رقابت با قیمت های جهانی، تاکنون به صورت جدی وارد عرصـه تولیـد کره نشده اند و چربی استحصالی را در قالب خامه و سایر محصولات پرچرب به بازار عرصه مـی کننـد و چرخـه صنایع بسته بندی کره کشور به طور عمده بر پایه واردات کره فله ای (بسته بندی های 25 کیلوگرمی) به حرکت در می آید.
براساس گزارش های منتشر شده، در دهه اخیر به دلیل عدم اتخاذ سیاست های صحیح سنجیده شده کارشناسـی و اتخـاذ سیاسـت هـای انفعالی و هیجانی نامناسب دولت ها، میزان واردات کره از 9 هزار تن در سال 1380 به 61 هزار تـن در سـال 1389 افزایش یافت (بیش از 6 برابر شد). همچنین ارزش کره وارداتی از 17 میلیون دلار در سال 1380 به 262 میلیون دلار در سال 1389 رسید (بیش از 15 برابر شد) و طی این دوره به جای ایجاد ظرفیت هـای تولیدی، عملاً در جهت ایجاد ظرفیت های جدید تقاضا به صورت غیرمتعارف گـام برداشـته شـد. امـا از سـال 1390 به دلایل مختلف روند واردات کاهش یافت و به 40 هزار تن در سال 1393 رسید.
براساس آمار منتشر شده، ایران بعد از عربستان، بزرگترین واردکننده کره از آمریکا محسوب می شود. حجم واردات کره ایران از آمریکا از 1462 تن در سال 2010 به 11791 تن در سال 2013 افزایش و مجددا در سال 2014 به 8370 هزار تن کاهش یافته است.
البته ایران از واردکنندگان عمده کـره از نیوزیلنـد هم محسـوب مـی شـود و در سـال 2012 بـا واردات 41791 تن کره، دومین واردکننده عمده کره از این کشـور شد. حجـم واردات کـره ایـران از نیوزیلند در سال 2013 حدود 30 هزار تن بوده که در سال 2014 به 26 هزار تن کاهش یافته است.
اما به استناد آمارهای گمرگ جمهوری اسلامی ایران، میـزان واردات کـره از آمریکـا بـرای سـال 1392 حدود 7665 تن و برای سال 1393 حدود 1511 تن قید شده است به عبارتی آمـار اعلامـی مراجـع داخلـی برای واردات کره از آمریکا برای سال های 1392 و 1393 به ترتیب 65 و 18 درصد آمار اعلامی توسط مراجع بین المللی است.
منبع:صدای اقتصاد
نظر شما