علیرضا مطلبی - مدیر عامل صنایع غذایی جهان غذای کیش (برند واندرلند)
صنعت و صنعتي شدن پديده اي است كه بيش از سه قرن از عمر آن نميگذرد، ولي تاثيرات شگرفي بر انسان و محيط زندگي او گذاشته است. با توجه به انقلاب صنعتي در اروپاي غربي و رشد و بسط سريع آن در سایر نقاط جهان، صنعتی شدن به عنوان يكي از رويكردهای اساسی برای توسعه اقتصادی كشورهاي در حال توسعه مطرح گردیده است. در كشورهاي توسعه یافته، به طور عموم توسعه با صنعتی شدن تحقق یافته و توسعه صنايع با رشد اقتصادي و افزايش سطح زندگي عمومي همراه بوده است. در كشورهاي در حال توسعه نيز کارآیی و بهره وری در بخش صنعت به میزان قابل مالحظه ای از بخش کشاورزی بیشتر است، به خصوص آنکه صنعت توانسته است کارآیی سایر بخش ها را نیز افزایش دهد از جمله دلایل دیگری که کشورهای در حال توسعه علاقمند به صنعتی شدن هستند و یا به عبارت دیگر میتواند دليلي برای مسلط شدن گرايش توسعه صنعتي در این كشورها باشد، موضوع كاهش مزيت رقابتي مواد اوليه، خام و نوسانات شديد قيمت و روند به طور نسبی ثابت و گاهی نزولي در مقايسه با توليدات صنعتي با ارزش افزوده بيشتر است امروزه بخش صنعت در مقايسه با ساير بخش هاي مولد اقتصادي، به بخشي رهبري‌كننده در عرصه اقتصاد مبدل شده است. رشد صنعت امكان مي دهد كه قدرت عوامل توليد با توجه به توسعه روزافزون علم و فناوری به صورت مستمر افزايش يابد. با رشد صنعتي شدن كشور اين امكان فراهم ميشود كه نيازهاي مادي افراد جامعه بهتر تامين شود و نیروی کار شاغل در بخش صنعت از حقوق و امنیت اجتماعی بهتری بهره مند گردد. توسعه صنعت علاوه بر آنكه موجب افزايش سهم كالاهای صنعتي در صادرات کالایی كشور شده، میتواند از طریق افزایش در کمیت و بهبود کیفیت کالاها، ارزش افزوده بیشتری ایجاد کرده و تولید ملی و رفاه بیشتری را عاید سازد؛ از طریق افزایش تولید و افزایش صادرات، موجب رونق بازار کار و اشتغال شده، درآمد طبقه کارگر را بهبود بخشیده و از این طریق باعث بهبود وضعیت توزيع درآمد در جامعه گردد همچنین از طریق کمک به سایر بخش های اقتصادی و ارتقاء بهره وری آنها وضعیت درآمدی و رفاه جامعه را بهبود بخشیده و صنعتي شدن، میتواند موجب پايه ريزي نظام اقتصادي- اجتماعي عادلانه نيز باشد. تجربه جوامع توسعه یافته نیز حاکی از ارتباط مستقيم رفاه و سطح زندگي بهتر مردم با گسترش صنايع در آن جوامع می باشد. به علاوه تجربه کشورهای توسعه یافته صنعتی نشان داده است که صنعتي شدن به عنوان نيروي محركه براي توسعه و رشد كليه بخش هاي اقتصادي و بافت هاي اجتماعي نقش ایفا کرده و در نهايت افزايش چشمگير ارزش افزوده بخش صنعت در توليد ناخالص داخلي در كنار بسياري از تحولات و تغييرات قابل توجه در عرصه سياسي، اجتماعي و فرهنگي، همگي در زمره شاخص ترين دستاوردهاي راهبردی توسعه صنعتي تلقي شود
اما آنچه در این مقال بررسی می شود و نگارنده روی آن تاکید دارد بحث صنعتي شدن جامعه شهرنشين امروز ماست كه باعث بروز بسياري از بيماري‌ها گرديده عدم تحرك كافي، هواي ناسالم در كنار مصرف بيش از حد محصولات صنعتي بيماري‌هاي از قبيل ديابت، فشار خون و چربي كبد و گرفتگي عروق را در پي داشته است اما این عوامل دلیلی بر خط بطلان کشیدن بر روی صنعتی شدن نیست بلکه انتظار میرود در کنار حرکت سریع جامعه به سمت صنعتی شدن و زندگی ماشینی زیر ساخت های لازم و آموزش های ضروری برای روبه رویی با این شکل از زندگی نیز فراهم شود و باید همه ارگانه های دولتی برای این امر برنامه ریزی جامع داشته باشند اینکه هر از گاهی با بخشنامه و تصمیم های خلق الساعه یک صنعت و تولیدات آن را زیر سوال ببریم را نباید مصداق فرهنگ سازی تلقی کرد بلکه باید روش صحیح مصرف را آموزش و نهادینه کرد. چندی پیش بخش نامه ای مبنی بر ممنوعین تبلیغ 32 قلم کالا از طرف وزارت بهداشت منتشر که برای نگارنده چندین سوال را در ذهن متصور کرد نخست آنکه اگر تبلیغ آن ممنوع است چرا مجوز ساخت داده می شود دوم اینکه ممنوعیت تبلیغ یعنی زیر سوال بردن نشان استاندارد و سیب سلامت آیا زمان آن نرسیده که در صدور دستورالعمل ها و بخش نامه ها کمی بیشتر تفکر کرد و از گرفتن تصمیم های هیجانی اجتناب کرد تا صنعتی راکه یک تنه بار تحریم ها را به دوش می کشد بیش از این متضرر نشود.
نظر شما