جمشيد مغازه اي – دبير انجمن صنفی صنایع بیسکویت، شیرینی و شکلات ایران

در بررسی ماده 37 قانون برنامه پنجم توسعه و فهرست پیشنهادی کالا ها و خدمات آسیب رسان به سلامت سال 1392 مواردی به چشم می خورد که امید است مورد توجه و عنایت مسوولان و تصمیم گیران به ویژه در سازمان غذا و دارو  قرار گرفته و در صورتیکه احساس نیاز باشد گروه صنایع غذایی کشور آمادگی دارد داوطلبانه و فعالانه در طراحی و ارائه جدول مناسب و منطبق قانون مصوب مجلس با کمیته محترم همکاری نماید ، ذیلا نظر کمیته محترم و سایر دست اندرکاران را به موارد ذیل جلب  می نمائيم .
1.    با توجه به اینکه میزان کالری دریافتی در هر جامعه به نسبت گروه سنی و جنسیت افراد و شرایط آب و هوایی تعیین می شود و کشور ما بدلیل وسعت ، دارای 4 اقلیم گسترده با عادات غذایی محلی و متفاوت است ، لطفا مشخص فرمائید که حد مجاز انرژی آنهم بر مبنای کیلو ژول با چه معیاری سنجیده شده است
2.    در مورد انواع خطر با توجه به میزان مصرف و درصد پروفایل موجود در هر کالا درجه بندی میزان خطر متفاوت است و تحت هیچ شرایطی نمی توان پروفایل پیتزای منجمد را با لازانیا و کله پاچه در یک گروه و یک میزان خطر قرار داد ، در حالی که حتی فراوانی مصرف اینها نیز به یکدیگر هیچ شباهتی ندارد .
علاوه بر این برای تهیه این فرم باید نیاز های جامعه و فقر های عادت غذا هم سنجیده شود . بعنوان مثال فقر آهن در دختران ایرانی یا کاهش ناگهانی سطح ویتامین D خون در ساکنین شهر تهران بدلیل آلودگی های موجود علی رغم وجود آفتاب و یا حتی کوتاهی قد در نسل جدید به میزان 8 سانتی متر
3.    در مورد فرآورده های لبنی سوال اساسی این است که آیا پنیر پیتزا واقعا یک فراورده لبنی است و آیا میزان آسیب های احتمالی ماست ، پنیر ، خامه و .... یکسان هستند .
4.    در مورد فراورده های شور آیا مشکل اصلی خیار شور به واقع نمک آن است یا آب آهک  و رسوب آن همچنین در مورد آجیل آفلاتوکسین مهمتر و آسیب رسان تر است یا شوری آجیل علاوه بر اینکه بدن مابطور روزانه نیاز به میزانی نمک جهت حفظ تعادل در پمپ سدیم – پتاسیم دارد که قطعا همه کارشناسان محترم به عوارض کاهش سدیم - پتاسیم اشراف کامل  یا نسبی را دارند.


به زبان ساده هدف از خوردن هر کدام از کالا ها باید در ابتدا مشخص و مصرف و اهمیت آن در سبد کالای خانواده محاسبه شده و سپس آسیب سنجی شود . سوال این است که آیا کالاهایی که حتی بعنوان کالای آسیب رسان شناخته می شوند همه در یک سطح قرار می گیرند که پاسخ آن قطعا منفی است، چرا که  بعضی از کالاها مصرف روزانه و برخی مصرف تفننی دارد در این مورد تنها با آمار علمی و اصولی و دقیق می توان مصرف سرانه را مشخص و سپس در این باره تصمیم گیری نمود .
بعنوان مثال شیر کاکائو و شکلات را اگر به جهت تداخل جذب کلسیم بررسی نماییم هرگز شکلات به عنوان کالای آسیب رسان در جذب کلسیم قرار نمی گیرد . در حالیکه بیشتر کالا ها در ردیف اول اتهام قرار خواهد گرفت بدلیل
اینکه شکلات هرگز به عنوان منبع کلسیم مصرف نمی شود اما شیر یکی از منایع مهم کلسیم در جیره غذایی روزانه است . حال اینکه شکلات به دلیل ترکیبات آنتی اکسیدانی ، فلاروئید ، کاتچین ، و اپی کاتچین مورد بحث ، بررسی و تحقیق قرار گرفته و با قطع یقیین و براساس تحقیقات دانشگاهای معتبر جهانی كه در سایت های مختلف درج گردیده می دانیم که مصرف روزانه 20 گرم شکلات شما را از مراجعه به پزشک بی نیاز می کند و از موارد دیگر اینکه شکلات عموما به عنوان جیره جنگی و یا جیره غذایی افراد کوهنورد از اهمیت به سزایی برخوردار است که بر هیچ کس پوشیده نیست آیا می توان چنین کالایی را فقط به دلیل میزان شکر بعنوان كالاي آسيب رسان تلقي نمود و آیا اساسا در صورت تصویب قانون جدید و خروج اين كالا از گردونه توليد تدبیری برای سیل عظیم واردات در هر مورد در نظر گرفته شده یا خیر ،از طرف دیگر در هر نقطه از جهان که عوارض برای کالایی در نظر گرفته می شود دیگر برای مواد اولیه این کالاها عوارضی محاسبه نمی گردد ، حال آنکه 90% مواد اولیه مرقوم شده کالاها ی وارداتی است ،از طرفی ، میزان چربی اشباع لازم برای بدن 7% انرژی دریافتی است ، که این عدد بسیار بیشتر از 3 گرم الگوی تعین عوارض وضع شده می باشد .
و مطلب آخر اینکه آیا بسیاری از تولیدات موجود در فهرست پیشنهادی که در سطح بازار به وفور یافت شده و اتفاقا بیشتر مورد مصرف قرار می گیرد به علت تولیدات کارخانه ای است یا غذاهای آماده  و طباخی های سطح شهر؟!