فود پرس – تقلب در تولید آبلیمو بیداد می کند به طوری که قیمت یک کیلوگرم لیموترش در بازار بین هفت تا 13 هزار تومان است و قیمت یک لیتر آبلیمو به طور میانگین بین چهار تا هفت هزار تومان است.

به گزارش خبرنگار ما، تقلّب درمواد خوراکی به اشکال مختلفی صورت می پذیرد. مانند مخلوط کردن مواد غذایی با مواد ارزانتر، پنهان کردن کیفیت، فروختن مواد غذایی فاسد، جایگزین کردن و تغییر مواد اصلی با مواد دیگر، تعویض بر چسب یا چسبانیدن بر چسب عوضی و افزودن مواد غیر مجاز.
اما به نظر می رسد تقلب در تولید آبلیمو در ایران حکایت دیگری دارد.

حکایت خواندنی اختراع آبلیموی تقلبی در ایران
شاید طی سال های اخیر بارها و بارها از منابع مختلف شنیده باشید که تولید آبلیمو با استفاده از اسید و کاه در استخرها انجام می شود که بسیار غیر بهداشتی و زیان آور است اما تا به حال به طور دقیق از نحوه تقلب در تولید آّبلیمو آگاهی نداشته اید.  حال داستان اخترع آّبلیموی تقلبی در ایران  که بسیار جالب و حیرت آور است را در ادامه می خوانید.

در سال 1375 یک نفر از تولیدکنندگان آبلیمو در شهرستان شوشتر مقدار زیادی لیمو ترش ر بر روی محوطه آسفالتی پهن کرد تا از رطوبت پوست ایمو ترش کاسته شود و این عمل در استان های دیگری که هوا نسبتا خنک تر است رایج بود اما در شوشتر چون هوا گرم بود و آسفالت هوای گرم را تشدید کرده بود، لیموها خراب می شوند و آبلیموی به دست آمده فوق العاده کدر و بد رنگ می شود. در این حال یک نفر از کارشناسان بخش خصوصی، راهکاری ارائه می دهد و معجونی به نام امولسیون درست می کند و کدورت آبلیمو را برطرف می نماید، از آن پس تا کنون میان اغلب آبلیموسازان تقلبی رایج می شود به گونه ای که با 4 لیتر از امولسیون موصوف میتوان 10 تن آبلیمو تهیه کرد.

ترکیبت امولسیون عبارت است از: نمک+ اسید آسکوربیک+ گوارام (قوام دهنده)+ رنگ گرین شماره 3 یا رنگ برلیان گرین یا برلیان بلو+ اسید سیتریک+ مواد طعم دهنده+ اوره (برای بالا بردن پروتئین).
گفتنی است این امولسیون را با 20،30و40 درصد، آبلیموی طبیعی نیز تولید می کنند.

قابلیت تشخیص آبلیموی تقلبی توسط مصرف کنندگان
اغلب کارشناسان معتقدند مصرف کنندگان به هیچ عنوان نمی توانند آبلیموی تقلبی را از آبلیموی طبیعی تشخیص دهند زیرا تشخیص آبلیموی طبیعی نیازمند انجام آزمایش های دقیق است.

دکتر ربابه شيخ‌الاسلام، مدير موسسه سلامت، تغذيه و ايمني  نیز در تایید مطلب فوق می گوید: مردم نمي‌توانند اين مواد بي‌کيفيت و تقلبي را شناسايي کنند.

وی می افزاید: محصولات غذايي علاوه بر برچسب غذايي، بايد برچسب تغذيه‌اي هم داشته باشد. در برچسب غذايي موادي را که در محصولات غذايي به کار رفته و در برچسب تغذيه‌اي، مقدار ويتامين و کالري‌ ماده غذايي نشان داده شده است. بنابراين آگاهي مردم را در مورد سلامت محصولات غذايي بالا می رود.

شيخ‌الاسلام در مورد زيان‌هاي غذاهاي بي‌کيفيت و تقلبي براي سلامت، می گوید: معمولا در محصولات غذايي بي‌کيفيت به جاي ماده اصلي، از اسانس و رنگ استفاده مي‌شود که به سلامت لطمه مي‌زند.
 وي در مورد بيماري‌هاي ناشي از مصرف غذاهاي تقلبي، متذکر می شود: خيلي از بيماري‌ها از مسموميت غذايي گرفته تا بيماري‌هاي مزمن، در اثر مصرف موادغذايي بروز مي‌کند. همچنين انواع سرطان‌ها، مسموميت کبدي و بيماري‌هاي گوارشي و انگلي درنتيجه مصرف اين محصولات غذايي به وجود مي‌آيند.

نقش سازمان های نظارتی برای متوقف کردن تقلب
شاید بسیاری از مردم با مشاهده پروانه بهداشتی سازمان غذا و دارو و نشان ملی استاندارد ایران بر روی لیبل آبلیموهای موجود در بازار خود را برای خرید محصول قانع می کنند اما باید در نظر داشت که متاسفانه این علائم نمی تواند کمک چندانی به تشخیص طبیعی بودن آبلیمو کند زیرا کارشناسان بر این باورند استاندارد آبلیمو دارای نقاط ضعف متعددی است به گونه ای که با معیارهای موجود نمی توان آبلیموی تقلبی را تشخیص داد در نتیجه استاندارد موجود برای آبلیمو قابلیت اجرایی نداشته  و نیازمند بازنگری یا حتی تجدید نظر است.

حال این سوال مطرح است  چه سازمانی می تواند به مردم اطمینان دهد که می توانند آبلیموی طبیعی را در بازار تهیه نمایند؟ آیا سازمان غذا و دارو سازمان ملی استاندارد قادرند با اینگونه تقلب های رایج مقابله کنند یا اینکه کماکان باید به نظاره نشست تا سودجویان سلامتی جامعه را دستمایه آمال خود قرار دهند؟!