اقتصاد غذا> صنایع غذایی – پس از تغییرات در هیات مدیره انجمن صنفی صنایع روغنکشی ایران و تغییر نگاه حاکم بر این انجمن اکبر سبقتی از سمت دبیری انجمن کنار رفت.

به گزارش پایگاه خبری اقتصاد غذا «فود پرس»، صنعت روغنکشی ایران در دو دهه اخیر فراز و فرودهای زیادی داشته است از زمان تاسیس انجمن صنایع روغنکشی در ابتدای دهه 80 شمسی و رشد آن تا اواسط همین دهه و افول نسبی و چسبندگی به انجمن روغن نباتی و تعطیلی تقریبی این صنعت تا اوایل دهه 90 شمسی تنها بخشی از تاریخچه این صنعت و به تبع آن انجمن روغنکشی کشور است. اما روند انسجام صنعت روغنکشی پس از سال 92 و با حضور اکبر سبقتی از چهره های شناخته شده و خوشنام صنایع روغن نباتی و روغنکشی و تفکیک این انجمن از صنعت روغن نباتی و استقلال حاکم بر آن در کنار اعتبار فردی مدیریت جدید و همراهی و اطمینان بزرگان و فعالان صنعت روغنکشی و روی کار آمدن دولت جدید در آن زمان باعث شد تا این صنعت نیمه جان با روغنکشی تنها حدود 300 هزارتن دانه های روغنی در سال 1392 احیا شود به طوری که در سایه این همدلی و همراهی میان دولت و بخش خصوصی با محوریت انجمن روغنکشی، این صنعت توانست با روغنکشی بیش از سه میلیون دانه های روغنی در سال 1397 رکورد تولید در صنعت روغنکشی را بشکند.

بسیاری از صاحب نظران بر این باورند که حضور سبقتی به عنوان چهره ای ملی و مطمئن در جایگاه دبیری انجمن روغنکشی و جلب نظر دولتمردان و اطمینان آنان به برنامه ها و آمارهای ارائه شده باعث این رشد افسانه ای در صنعت روغنکشی شد. اکبر سبقتی که برای بسیاری از فعالان صنعت غذا به ویژه در صنایع روغن نباتی و روغنکشی به واسطه مدیریت تحول گرا با نگاه ملی از اواخر دهه هفتاد شمسی چهره ای صاحب نام به شمار می رود و بسیاری از افراد تاثیر گذار در این صنایع  از جمله ابوالحسن خلیلی، قاسم فلاحتی، مهدی حریری مهر، علی دانا، قاسم روزبه و امیرهوشنگ بیرشک و... در سایه حمایت ها و هدایت های وی رشد کردند.

نگاهی به آمار و ارقام و روند فعالیت صنعت ر وغنکشی گواه این مدعاست که سبقتی در دوره 7 ساله حضورش در سمت دبیری انجمن صنایع روغنکشی توانست کارنامه ای قابل تقدیر را از خود و صنعت روغنکشی به جای بگذارد. کارنامه ای که هرچند پس از اعلام ارز 4200 تومانی و برخی منفعت طلبی ها به خصوص از سوی برخی جریان های خاص، کمی آن را با چالش مواجه کرد. چالشی که ثمره آن بروز اختلافاتی در نحوه فعالیت انجمن شد و باعث گردید به دلیل نبود نگاه واحد از سوی دبیرخانه انجمن و برخی فعالان صنعت روغنکشی و تجار صاحب نام با جابجایی مدیریتی در انجمن همراه شود.

حال منتظر می مانیم تا ببینیم انجمن روغنکشی همچنان می تواند با حفظ منافع ملی و اشتغال چرخ این صنعت را به گردش در آورد یا زیاده خواهی و منفعت طلبی عده ای، تجربه تلخ اواسط دهه 80 شمسی را باز هم برای صنعت روغنکشی ایران رقم خواهد زد.