صنایع غذایی> دبیر انجمن صنایع لبنی گفت: تا به امروز چگونگی اختصاص مشوق‌های صادراتی از طرف دولت به صادرکنندگان مشخص نشده است.

رضا باکری با اعلام این خبر افزود: اینکه دولت چه برنامه و طرحی برای اختصاص مشوق صادراتی در نظر دارد، هنوز مشخص نیست و تاکنون چیزی در این مورد به اطلاع انجمن نرسیده است.

وی با اشاره به اینکه چنین مشوق‌هایی در اکثر کشورهای دنیا مرسوم بوده و کار پسندیده‌ای است، خاطرنشان کرد: کشوری مانند ترکیه به بازارهای مقصد رفته و با تأسیس دفاتر مخصوص، بازاریابی مورد نیاز تجار را به عهده می‌گیرد؛ زیرا این مقوله بسیار هزینه‌بر بوده و از این طریق، دولت به کمک صادرکننده می‌شتابد. بنابراین نمی‌توان به‌خاطر پرداخت مشوق صادراتی، به دولت خرده گرفت.

دبیر انجمن صنایع لبنی با بیان اینکه مشوق صادراتی، به معنای ارزان‌فروشی برای خارجی‌ها نیست، ادامه داد: در بیشتر صنایع مانند سیمان، کاشی و سرامیک و یا مرغ و تخم‌مرغ نیز بحث پرداخت جوایز برای صادرات مطرح بوده و تنها مختص لبنیات نمی‌شود، زیرا در این مقطع، بحث مجموع صادرات مد نظر بوده و دولت قصد دارد تراز تجاری را در کالاهای غیرنفتی، مثبت کند. به همین دلیل باید مسائل را در طولانی‌مدت نگریست و سیاست‌هایی را بر مبنای آن طرح‌ریزی کرد که منافع کل جامعه را تأمین کند.

به گفته باکری، ملتی که صادرات ندارد، اقتصاد مستحکمی نیز نخواهد داشت؛ بنابراین با در اختیار داشتن بازارهای خارجی، بنیان‌های اقتصادی کشور تقویت شده و بهره‌وری افزایش می‌یابد. از طرفی عواید آن نصیب مصرف‌کننده داخلی نیز خواهد شد.

وی در واکنش به این پرسش که چرا به جای پرداخت مشوق صادراتی، لبنیات با قیمت پایین‌تر در بازارهای داخلی توزیع نمی‌شود، تصریح کرد: این موضوع ربطی به بازار داخل ندارد، شواهد هم چنین ادعایی را تصدیق می‌کنند.

باکری اظهار داشت: به‌عنوان مثال، اوایل دولت یازدهم، سبدکالا به‌صورت رایگان در اختیار قشری از مردم قرار می‌گرفت. در آن سال حواله حدود ۳۲میلیون قالب پنیر صادر شد که متأسفانه یک میلیون و ۹۰۰ هزار قالب اضافه ماند و به ضایعات تبدیل شد؛ بنابراین مردم از پنیر رایگان هم استقبال چندانی نکردند. آنگاه چطور می‌توان به امید افزایش سرانه مصرف، قیمت‌ها را شکست؟

از نظر این نماینده بخش خصوصی، باید از لحاظ زیربنایی کار فرهنگ‌سازی را آغاز کرد و در عین حال، بازارهایی مانند روسیه، عراق و افغانستان را از دست نداد؛ زیرا برای کسب سهمی از بازارهای دو کشور اخیر، تجار ایرانی حداقل حدود ۱۰ سال زحمت کشیده‌اند.

منبع:ایانا