رحمان امیرآبادی کارشناس و فعال اقتصادی درباره توافق دوجانبه پولی و مبادله کالا با ارز یوان به خبر نگار مهر گفت: این اقدام فاجعه‌ای برای اقتصاد ایران است، هدف از مبادله چیست؟، آیا غیر از اینکه که بعد از گرفتن ارز چینی باید به دنبال کالای اساسی برویم؟، اگر بسیاری از کالاهای اساسی را با ارز یوان به ایران تحویل ندهند باید باز هم دلار خریداری کنیم، یعنی باز هم باید هزینه‌ای را بابت تبدیل یوان به دلار متقبل شویم.
امیرآبادی درباره مشکل دوم واردات به یوان به بدون پشتوانه بودن آن اشاره کرده و افزود: بازی چین به این صورت خواهد بود که ارز بدون پشتوانه خود را به ایران داده و اگر ایران این پول را در واردات خرج کند برای اقتصاد چین ضرر داشته زیرا می‌تواند اقتصاد چین را دچار چالش کند.

امیرآبادی افزود: احتمالاً روش چین ارائه ارز بدون پشتوانه به ایران و پشتیبانی نکردن آن برای واردت ایران از روش‌های مختلف بوده که مهمترین روش و بهانه چین می‌تواند تحریم‌های آمریکا علیه ایران باشد.

این کارشناس اقتصادی گفت: البته این تحلیل برای زمانی است که شرایط ژئوپلوتیک دنیا در وضعیت فعلی بوده و هرگونه تغییر در مسائل کلی مانند ایجاد چالش‌های جدید آمریکا و چین و تقابل جدی این دو کشور می‌تواند شرایط را به نفع ایران تغییر دهد.

پیشنهاد به دولت و بانک مرکزی

امیرآبادی در پایان گفت: با توجه به اینکه نرخ بهره با نرخ ارز یک ارتباط معکوس و منفی وجود دارد، یک پیشنهاد را به دولت برای کنترل ارز می‌دهم: اصولاً دولت با استفاده از سیاست ارزی به دنبال کنترل نرخ ارز هست. اما استفاده از سیاست‌های ارزی همیشه منجر به تعدیل نرخ ارز در کوتاه مدت می‌شود و در بلند مدت سیستم چند ارزی را در جامعه ایجاد می‌کند که در نهایت سبب رانت‌های گسترده می‌شود پیشنهاد می‌کنم دولت با استفاده از سیاست ارزی بیشتر به سمت شناور بودن نرخ ارز در کشور حرکت کرده و بعد از بازسازی سیاست پولی در بانک مرکزی آن زمان می‌توان به مراودات مالی با چین یا هر کشوری خوشبین بود. در نتیجه مبادلات ارزی با چین و تکیه بر یوان باید با مقدماتی انجام شده تا بهترین سود را برای کشور داشته باشد.