صنایع غذایی> هرچند برخی تولیدکنندگان به علت جلوگیری از ضرر و زیان مالی، کیفیت آبمیوه‌های تولیدی خود را کاهش دادند تا محصولات خود را ارزان‌تر تولید کنند، اما ایران برای رسیدن به MFC (استاندارد تولید آبمیوه) نیاز به بسترسازی و سرمایه‌گذاری دارد تا نگرانی‌های خود را از بابت فعالیت شرکت‌های خارجی در ایران کاهش دهد.
دبیر انجمن صنایع آبمیوه و کنستانتره با اعلام این خبر گفت: هرچند حجم تولید میوه در ایران بالا است و میزان سرانه مصرف آبمیوه 11 لیتر برآورد شده، اما این میزان 29 لیتر نسبت به میانگین کشورهای اروپایی کمتر است که علت آن را باید در نبود کنستانتره مناسب جستجو کرد.
ولی‌الله داوودآبادی افزود: با وجود حجم زیاد تولید مرکبات در کشور، ایران به‌عنوان یکی از واردکنندگان کنستانتره از کشور برزیل شمرده می‌شود، چرا که پرتقال‌های صنعتی در کشور تولید نمی‌شود.
وی خاطرنشان کرد: با وجود آنکه سطح زیر کشت باغ‌های پرتقال رسمی نظیر "تامسون" و "واشنگتنی" رو به افزایش است، اما پرتقال "شهسواری" که جزو ارقام صنعتی و قابل استفاده در صنایع تبدیلی به‌شمار می‌رود، بسیار اندک است و تولیدکنندگان ناچارند کنستانتره مورد نیاز خود را از کشورهای خارجی تأمین کنند.
فاصله ایران تا دستیابی به MFC
دبیر انجمن صنایع آبمیوه و کنستانتره در پاسخ به این پرسش که آبمیوه‌های ایرانی تا رسیدن به استاندارد MFC چقدر فاصله دارند، ادامه داد: در صورتی که امکانات و سازوکارهای موردنیاز در اختیار تولیدکنندگان آبمیوه قرار گیرد، فاصله زیادی با MFC نداریم.
داوودآبادی تصریح کرد: افزایش سرمایه‌گذاری در تولید آبمیوه و استفاده از دستگاه‌ها و ماشین‌آلات پیشرفته، می‌تواند زمینه اخذ MFC را فراهم کند.
وی یادآور شد: در بسیاری از کشورهای دنیا، آبمیوه با استاندارد MFC عرضه می‌شود، به‌طوری که در این کشورها استفاده از کنستانتره‌ای که دارای مواد افزودنی نظیر مواد غلیظ‌کننده، بتاکاروتن، قند و شکر مصنوعی باشد ممنوع شده و به جای آن از تولیدات طبیعی و پاستوریزه استفاده می‌شود.
داوودآبادی تأکید کرد: با وجود آنکه ماندگاری آبمیوه‌های MFC بلندمدت نیست، اما هزینه تمام‌شده آن بالاتر از سایر محصولاتی است که دارای ماندگاری بالا هستند؛ لذا قیمت این آبمیوه‌ها نیز بالاتر بوده که در حال حاضر با وجود سرانه مصرف 11 لیتری آبمیوه در ایران، نباید به افزایش قیمت تمام‌شده، بار مالی دیگری اضافه کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که کیفیت آبمیوه‌های تولیدی در ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید، اظهار داشت: در گذشته برخی از تولیدکنندگان زیرزمینی یا کارخانه‌های کوچک اقدام به تولید شربت با انواع اسانس می‌کردند که عملاً باعث کاهش کیفیت آبمیوه‌های داخلی شده بود.
داوودآبادی همچنین گفت: روند کیفیت همه آبمیوه‌های تولیدی در کشور مورد تأیید انجمن آبمیوه قرار ندارد، چرا که عده‌ای برای جلوگیری از زیان مالی، کیفیت این محصول را کاهش داده و محصول تولیدشده را به قیمت بسیار پایینی عرضه می‌کنند که در مجموع نه‌تنها به نفع مصرف‌کننده نیست، بلکه با کاهش کیفیت از مشتری‌پسندی محصولات آبمیوه نیز می‌کاهد.
وی با اشاره به استاندارد 16748 افزود: استانداردهای قابل قبولی در حوزه آبمیوه وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آنها که توسط بازرسان مورد تأکید قرار گرفته، استاندارد 16748 است.
بازار آبمیوه، در اختیار سرمایه‌گذاران عربستانی
دبیر انجمن صنایع آبمیوه و کنستانتره خاطرنشان کرد: از گذشته تقاضا برای سرمایه‌گذاری در تولید آبمیوه در ایران وجود داشته که مهم‌ترین آنها تقاضای سرمایه‌گذاری توسط یک شرکت عربستانی بوده است.
داوودآبادی در پاسخ به این پرسش که آیا ادعای شرکت عربستانی برای در اختیار داشتن 30 درصد بازار آبمیوه ایران با برند "رانی" صحیح است یا خیر، ادامه داد: این شرکت‌ها بر اساس تحقیق‌های میدانی خود چنین آمار و ارقامی را اعلام کرده‌اند و انجمن صنایع آبمیوه کشور نمی‌تواند تأیید یا تکذیب آمار مذکور را اعلام کند.
وی تصریح کرد: افزایش نظارت بر نحوه تولید آبمیوه از سوی سازمان استاندارد و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌هایی است که می‌تواند در افزایش کیفیت آبمیوه‌های داخلی تأثیرگذار باشد.
داوودآبادی یادآور شد: هم‌اکنون یک بسته آبمیوه "دوی‌پک" حدود 100 تومان به بنکداران فروخته می‌شود و بین 2.5 تا سه برابر بالاتر در اختیار مشتریان قرار می‌گیرد.
وی تأکید کرد: وزارت بهداشت باید با واحدهای متخلفی که خلاف پروانه تولیدی خود عمل می‌کنند، با جدیت بیشتری برخورد کند.
صنعت آبمیوه، دلواپس سرمایه‌گذاری خارجی نیست
دبیر انجمن صنایع آبمیوه و کنستانتره در پاسخ به این پرسش که موضع تولیدکنندگان داخلی در صورت پذیرش تقاضای سرمایه‌گذاری کمپانی‌های بزرگ آبمیوه در ایران چه خواهد بود، اظهار داشت: صنعت آبمیوه نگرانی از ورود شرکت‌های خارجی در حوزه تولید آبمیوه ندارد، اما از آنجا که شرایط تولیدکنندگان داخلی با کمپانی‌های بزرگ یکسان نیست، توان رقابتی تولیدکنندگان کاسته خواهد شد.
داوودآبادی همچنین گفت: سرمایه‌گذاران خارجی دسترسی به وام‌های کم‌بهره دارند و می‌توانند با استفاده از شرایط اخذ تسهیلات با سود کم، سرمایه‌گذاری‌های بیشتری داشته باشند، چنانکه سرمایه‌گذاری 100 میلیون دلاری شرکت "العوجان" برای احداث کارخانه رانی ایرانیان، نگرانی‌هایی را به‌وجود آورد.
وی اظهار امیدواری کرد که همزمان با طی شدن شرایط پساتحریم برای افزایش تولید میوه‌های صنعتی و باغ‌های بزرگ میوه‌های قابل استفاده در صنایع تبدیلی آبمیوه نیز برنامه‌ریزی شود.
داوودآبادی افزود: با توجه به میزان قاچاق انواع آبمیوه‌های خارجی در داخل کشور، انتظار می‌رود وضعیت واردات آبمیوه و کنترل مرزها به‌گونه‌ای تنظیم شود که تولیدکنندگان داخلی بتوانند از شرایط پساتحریم استفاده کرده و برای رونق و ارتقاء کیفیت محصولات خود برنامه‌ریزی کنند.
منبع:ایانا
دبیر انجمن صنایع آبمیوه و کنستانتره با اعلام این خبر گفت: هرچند حجم تولید میوه در ایران بالا است و میزان سرانه مصرف آبمیوه 11 لیتر برآورد شده، اما این میزان 29 لیتر نسبت به میانگین کشورهای اروپایی کمتر است که علت آن را باید در نبود کنستانتره مناسب جستجو کرد.
ولی‌الله داوودآبادی افزود: با وجود حجم زیاد تولید مرکبات در کشور، ایران به‌عنوان یکی از واردکنندگان کنستانتره از کشور برزیل شمرده می‌شود، چرا که پرتقال‌های صنعتی در کشور تولید نمی‌شود.
وی خاطرنشان کرد: با وجود آنکه سطح زیر کشت باغ‌های پرتقال رسمی نظیر "تامسون" و "واشنگتنی" رو به افزایش است، اما پرتقال "شهسواری" که جزو ارقام صنعتی و قابل استفاده در صنایع تبدیلی به‌شمار می‌رود، بسیار اندک است و تولیدکنندگان ناچارند کنستانتره مورد نیاز خود را از کشورهای خارجی تأمین کنند.
فاصله ایران تا دستیابی به MFC
دبیر انجمن صنایع آبمیوه و کنستانتره در پاسخ به این پرسش که آبمیوه‌های ایرانی تا رسیدن به استاندارد MFC چقدر فاصله دارند، ادامه داد: در صورتی که امکانات و سازوکارهای موردنیاز در اختیار تولیدکنندگان آبمیوه قرار گیرد، فاصله زیادی با MFC نداریم.
داوودآبادی تصریح کرد: افزایش سرمایه‌گذاری در تولید آبمیوه و استفاده از دستگاه‌ها و ماشین‌آلات پیشرفته، می‌تواند زمینه اخذ MFC را فراهم کند.
وی یادآور شد: در بسیاری از کشورهای دنیا، آبمیوه با استاندارد MFC عرضه می‌شود، به‌طوری که در این کشورها استفاده از کنستانتره‌ای که دارای مواد افزودنی نظیر مواد غلیظ‌کننده، بتاکاروتن، قند و شکر مصنوعی باشد ممنوع شده و به جای آن از تولیدات طبیعی و پاستوریزه استفاده می‌شود.
داوودآبادی تأکید کرد: با وجود آنکه ماندگاری آبمیوه‌های MFC بلندمدت نیست، اما هزینه تمام‌شده آن بالاتر از سایر محصولاتی است که دارای ماندگاری بالا هستند؛ لذا قیمت این آبمیوه‌ها نیز بالاتر بوده که در حال حاضر با وجود سرانه مصرف 11 لیتری آبمیوه در ایران، نباید به افزایش قیمت تمام‌شده، بار مالی دیگری اضافه کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که کیفیت آبمیوه‌های تولیدی در ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید، اظهار داشت: در گذشته برخی از تولیدکنندگان زیرزمینی یا کارخانه‌های کوچک اقدام به تولید شربت با انواع اسانس می‌کردند که عملاً باعث کاهش کیفیت آبمیوه‌های داخلی شده بود.
داوودآبادی همچنین گفت: روند کیفیت همه آبمیوه‌های تولیدی در کشور مورد تأیید انجمن آبمیوه قرار ندارد، چرا که عده‌ای برای جلوگیری از زیان مالی، کیفیت این محصول را کاهش داده و محصول تولیدشده را به قیمت بسیار پایینی عرضه می‌کنند که در مجموع نه‌تنها به نفع مصرف‌کننده نیست، بلکه با کاهش کیفیت از مشتری‌پسندی محصولات آبمیوه نیز می‌کاهد.
وی با اشاره به استاندارد 16748 افزود: استانداردهای قابل قبولی در حوزه آبمیوه وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آنها که توسط بازرسان مورد تأکید قرار گرفته، استاندارد 16748 است.
بازار آبمیوه، در اختیار سرمایه‌گذاران عربستانی
دبیر انجمن صنایع آبمیوه و کنستانتره خاطرنشان کرد: از گذشته تقاضا برای سرمایه‌گذاری در تولید آبمیوه در ایران وجود داشته که مهم‌ترین آنها تقاضای سرمایه‌گذاری توسط یک شرکت عربستانی بوده است.
داوودآبادی در پاسخ به این پرسش که آیا ادعای شرکت عربستانی برای در اختیار داشتن 30 درصد بازار آبمیوه ایران با برند "رانی" صحیح است یا خیر، ادامه داد: این شرکت‌ها بر اساس تحقیق‌های میدانی خود چنین آمار و ارقامی را اعلام کرده‌اند و انجمن صنایع آبمیوه کشور نمی‌تواند تأیید یا تکذیب آمار مذکور را اعلام کند.
وی تصریح کرد: افزایش نظارت بر نحوه تولید آبمیوه از سوی سازمان استاندارد و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌هایی است که می‌تواند در افزایش کیفیت آبمیوه‌های داخلی تأثیرگذار باشد.
داوودآبادی یادآور شد: هم‌اکنون یک بسته آبمیوه "دوی‌پک" حدود 100 تومان به بنکداران فروخته می‌شود و بین 2.5 تا سه برابر بالاتر در اختیار مشتریان قرار می‌گیرد.
وی تأکید کرد: وزارت بهداشت باید با واحدهای متخلفی که خلاف پروانه تولیدی خود عمل می‌کنند، با جدیت بیشتری برخورد کند.
صنعت آبمیوه، دلواپس سرمایه‌گذاری خارجی نیست
دبیر انجمن صنایع آبمیوه و کنستانتره در پاسخ به این پرسش که موضع تولیدکنندگان داخلی در صورت پذیرش تقاضای سرمایه‌گذاری کمپانی‌های بزرگ آبمیوه در ایران چه خواهد بود، اظهار داشت: صنعت آبمیوه نگرانی از ورود شرکت‌های خارجی در حوزه تولید آبمیوه ندارد، اما از آنجا که شرایط تولیدکنندگان داخلی با کمپانی‌های بزرگ یکسان نیست، توان رقابتی تولیدکنندگان کاسته خواهد شد.
داوودآبادی همچنین گفت: سرمایه‌گذاران خارجی دسترسی به وام‌های کم‌بهره دارند و می‌توانند با استفاده از شرایط اخذ تسهیلات با سود کم، سرمایه‌گذاری‌های بیشتری داشته باشند، چنانکه سرمایه‌گذاری 100 میلیون دلاری شرکت "العوجان" برای احداث کارخانه رانی ایرانیان، نگرانی‌هایی را به‌وجود آورد.
وی اظهار امیدواری کرد که همزمان با طی شدن شرایط پساتحریم برای افزایش تولید میوه‌های صنعتی و باغ‌های بزرگ میوه‌های قابل استفاده در صنایع تبدیلی آبمیوه نیز برنامه‌ریزی شود.
داوودآبادی افزود: با توجه به میزان قاچاق انواع آبمیوه‌های خارجی در داخل کشور، انتظار می‌رود وضعیت واردات آبمیوه و کنترل مرزها به‌گونه‌ای تنظیم شود که تولیدکنندگان داخلی بتوانند از شرایط پساتحریم استفاده کرده و برای رونق و ارتقاء کیفیت محصولات خود برنامه‌ریزی کنند.
منبع:ایانا
نظر شما