کارشناس راه و ساختمان است، اما فعالیتش را از بخش تولید پلاستیک و ملامین آغاز کرده و در هر دو زمینه کاری‌اش به واسطه بهره‌گیری از خلاقیت‌های ذاتی‌اش کارنامه درخشانی را از خود برجای گذاشته است. ساخت نخستین ساختمان شناسنامه‌دار ایران و درخشش «یزدگل» بر تارک صنعت پلاستیک و ملامین گواهی بر این مدعا می‌تواند باشد. نعمت‌ا... بابایی، رئیس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت نامی نیک نهاد «سه‌نان» با چنین سبقه درخشانی پای به عرصه صنعت نان گذاشت و در این بخش هم به عنوان خط شکن عمل کرد و در حالی که بسیاری از فعالان بخش در ابتدای کار با منفی‌بافی‌های مختلف سعی در مایوس کردن او داشتند، اما با عزمی راسخ و با بهره‌گیری از آخرین فناوری روز دنیا نخستین واحد تولید نان صنعتی کشور را راه‌اندازی کرده است و برخلاف پیش‌بینی‌ها که عمر واحد را بیش از دو تا سه سال نمی‌دانستند، پنج سال است که چراغ تولیدش را با هر مشتقی سرپا نگاه داشته است. اما او این روزها از بوروکراسی‌های اداری و برخی ناملایمتی‌ها به فغان آمده است.
روند صنعتی شدن تولید نان در کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در طول 60 سال گذشته، حمل و نقل، شهرسازی، فناوری و ... در کشور ما دچار تحول و پیشرفت شده، اما متاسفانه در فرآیند تولید نان جهش خاصی مشاهده نمی‌شود. هنوز هم با ابتدایی‌ترین وسایل نان در اختیار هموطنان قرار می‌گیرد و مردم هم چون قدرت انتخاب ندارند مجبورند از برخی نان‌ها که برای بدن انسان مضر است، تغذیه کنند. در این شرایط تصمیم گرفتیم پروسه تولید نان را صنعتی کنیم. آنقدر این طرح ملی را به نفع خود تقسیم کردیم تا افرادی که با عرق خاصی وارد این صنعت شده بودند را با راهنمایی اشتباه به دردسر انداختیم. در دنیا بیش از 100 سال پیش پروسه صنعتی شدن تولید نان آغاز شده است، اما ما هنوز اندر خم یک کوچه هستیم، چرا که در کشور ما متاسفانه افراد بی‌غرض برخورد نمی‌کنند. وقتی مدیریت قوی و شفاف نباشد و تخصص لازم وجود نداشته باشد به طور حتم هیچ کاری به سرانجام نخواهد رسید. از مسوولان تقاضا دارم برای مدیری که مسوولانه کار کرده و دغدغه داشته با افرادی که بدون مسوولیت وارد عرصه تولید شدند و پول ملی را به هدر داده‌اند تفاوت قائل شوند. ما امروز تحریم هستیم، اما خود تحریمی فشار بیشتری روی تولیدکنندگان گذاشته است، چرا که اگر ما بخواهیم برای همدیگر مشکل‌ساز نشویم، دغدغه کار داشته باشیم و بی‌نظر و بی‌غرض نسبت به یکدیگر رفتار کنیم، هیچ تحریمی روی کشور اثر نمی‌گذارد. اگر قوانین شفاف و روشن باشد، هیچ‌گاه مشکلات فعلی به وجود نمی‌آید. من یک سرباز اقتصادی هستم و چون بی‌نظر و بی‌غرض هستم به راحتی صحبت می‌کنم.
در زمینه پروسه صنعتی شدن تولید نان چه نظری دارید؟
به نظر من غیر از تغییر روش پخت و صنعتی شدن تولید نان چاره‌ای نداریم، چرا که امروز در برخی نانوایی‌ها نان‌های بی‌کیفیت مضر برای انسان تحویل مردم داده می‌شود. اینگونه نان‌ها با آرد غنی شده، در محیط بهداشتی و با کارگر نانوایی ماهر و تنور استاندارد تولید نمی‌شود. به نظر من ازدحام مطب‌های پزشکی ناشی از روش‌های نادرست تغذیه در کشور است.
نقش وزارتخانه‌های مسوول را در اصلاح پروسه تولید نان چگونه ارزیابی می‌کنید؟
متاسفانه ریشه مشکلات در همین جاست. بنده یک سال و هشت ماه عمرم را برای یک ورق A4 مجوز تاسیس سپری کردم که این مساله از هنرهای وزارت صنایع و معادن بود. به راستی اینگونه برخورد با تولید هیچ‌گاه حمایتی تلقی نمی‌شود. از سوی دیگر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز جز مانع‌تراشی حمایتی از تولیدکننده ندارد. در واقع من تولیدکننده مالیات می‌دهم تا سازمان‌ها در راه تولید مانع‌تراشی کنند. من دشمن نیستم، من ایرانی هستم می‌خواهم مملکتم رشد کند و عزت داشته باشد. باید بپذیریم روند تولید نان باید به هر طریق ممکن تغییر کند، چرا که نانی که امروز به دست مصرف‌کننده می‌رسد، در شان ملت ایران نیست. آیا تولید نان صنعتی روش من درآوردی است یا از 103 سال پیش در دنیا رواج داشته است؟ من 34 سال است کار می‌کنم و در زمینه‌های مختلف تولید با موفقیت کار کرده‌ام. من کاسب درجه یک هستم، اما امروز درمانده شده‌ام.
امسال سال تولید ملی نامگذاری شده است، به نظر شما آیا حمایت واقعی از تولید در سال جاری صورت گرفته است؟
ما در مجموعه «سه‌نان» طرح توسعه داریم که تمام مراحل این طرح انجام شده و بخشی از پول ماشین‌آلات آن هم پرداخته شده، باید مابقی ارز آن تامین شود تا ماشین‌آلات وارد کشور شود و با راه‌اندازی این خط تولید 200 نفر مشغول کار شوند و روزانه 50 تن نان لواش غنی شده درجه یک ماندگار به دست مردم برسد، اما متاسفانه با اختلاف نرخ ارز مواجه شدیم دو سال است در بانک‌ها دوندگی داریم تا سه میلیون و 500 هزار یورو به ما بدهند و با وارد کردن ماشین‌آلات بتوانیم بخشی از مشکل نان کشور را مرتفع کنیم، متاسفانه این تسهیلات را به ما نمی‌دهند از سوی دیگر به وفور با ارزهای کشور مواد پلاستیکی وارد می‌شود. به نظر من باید مانع تداوم این روند مایوس‌کننده برای تولید در کشور باشیم.
ممکن است پیرامون جزییات طرح توسعه «سه‌نان» که معطل تسهیلات ارزی است بیشتر توضیح دهید؟
ما برای اجرای طرح توسعه‌ای «سه نان» بیش از دو میلیارد تومان هزینه کردیم، بیش از یک میلیون یورو هم به فروشنده ماشین‌آلات پرداختیم که کار ساخت را شروع کند و متاسفانه به افزایش نرخ ارز برخورد کردیم. در این شرایط هم توان پرداخت مابقی پول ماشین‌آلات را با ارز آزاد نداریم، شایسته هم نیست که برای اصلاح ساختار نان کشور با ارز آزاد ماشین‌آلات وارد شود. این شرایط در حالی است که با ارز مرجع در شرایط فعلی انواع ماشین‌آلات و مواد پلاستیکی وارد کشور می‌شود که به نظر من این رویه برخلاف نامگذاری سال حمایت از تولید ملی است. متاسفانه روابط در کشور ما بر ضدتولید است و تولیدکننده واقعی را با سر به زمین می‌زند. یکی از موانع پیش روی توسعه نان صنعتی ارتقای مصرف سرانه و فرهنگسازی در این راستا می‌باشد، آیا در طول پنج سال گذشته حرکت اصولی در این زمینه مشاهده شده است؟ به نظر من روند فرهنگسازی مصرف نان صنعتی نه تنها درست هدایت نشده است، بلکه با شجاعت اعلام می‌کنم که با نظر به انحراف کشیده شده است. حتی واضح‌تر بگویم شاید عده‌ای برای منافع شخصی خود این روند را به بیراهه کشانده‌اند. آنها باید پاسخگو باشند که فرهنگسازی نان صنعتی به کجا رسیده است؟ چرا که افرادی که توانایی کار نداشته‌اند در این زمینه مشغول فعالیت شده‌اند، آنها باید پاسخگو باشند. جنابعالی به عنوان نخستین تولیدکننده نان صنعتی در کشور مطرح هستید و نامتان هم در تاریخ این صنعت ثبت شده، چرا که به رغم سنگ‌پرانی‌های اولیه به واسطه عشق و علاقه‌ای که داشتید در راستای هدف ملی خود گام برداشته‌اید، به نظر شما در راستای توسعه نان صنعتی هم‌اکنون چه مسایلی وجود دارد؟ ببینید کار بدون زحمت نیست و صنعتگر تمام این مشقات را با جان و دل تحمل می‌کند، ولی بی‌مهری و بیگانگی صنعتگر را به تباهی می‌کشاند. یعنی به راستی ما اگر از سازمان‌ها هیچ توقعی نداشته باشیم و تنها از آنها بخواهیم کاری به کار تولید نداشته باشند توقع زیادی است. کار حرفه‌ای دور از عملیاتی است که در کشور ما انجام می‌شود. مشکل اصلی امروز ما قوانین و مقررات، بوروکراسی و سیستم بانکی است.
لطفا پیرامون آخرین وضعیت «سه نان» توضیح دهید؟
«سه‌نان» هم‌اکنون هر طوری که شده راه رفتن را فراگرفته و مشغول فعالیت است،چرا که با اعتقاد سنگ‌بنای این مجموعه را گذاشته‌ایم و به دنبال سودجویی نیستیم.
هنگامی که «سه‌نان» گشایش یافت دولت در نظر داشت به فاصله کوتاهی چند واحد دیگر نان صنعتی را به سرعت راه‌اندازی کند، اما با گذر پنج سال هنوز هم این اتفاق رخ نداده، به نظر جنابعالی چه عواملی مانع اجرای این آرمان شده است؟
به نظر من گمراهی و سرمایه‌گذار مهم‌ترین دلیل این رخداد بوده است.
قبل از شروع به کار «سه‌نان» بسیاری از دست‌اندرکاران این صنف معتقد بودند روند فعالیت این مجموعه به دلیل نبود بازار مصرف به یک تا دو سال هم نخواهد کشید، در این رابطه چه نظری دارید؟
در سال 1385 در میزگردی اهالی این صنعت مرا محاکمه کردند که چرا می‌خواهی وارد این صنعت شوی، اما به دلیل آنکه به کارم اعتقاد داشتم، هیچ سنگی را مقابل خود ندیدم و با اراده به راهم ادامه دادم. البته باید یادآوری کنم وقتی که دکترها می‌خواستند وارد بازار کار شوند دکتر علفی‌های قدیمی قیام کردند و آنها را بی‌دین و ضدخدا خواندند، چرا که می‌دانستند وقتی علم بیاید تجربه به تنهایی دیگر جایگاهی ندارد، چرا که تجربه تنها در کنار علم است که کارساز است. برمبنای مصوبه هیات دولت کارخانه‌های نان صنعتی مانند نانوایی‌های سنتی مجموعا 10 درصد باید حق بیمه بدهند، اما با توجه به این مصوبه ما هرچه دوندگی کردیم، باز هم 30 درصد حق بیمه باید بپردازیم. متاسفانه بیمه در این شرایط قانون را به نفع خود تفسیر می‌کند و اعلام می‌کند در نانوایی‌ها حداکثر پنج نفر کار می‌کنند و به همین دلیل هم تنها برای پنج نفر معافیت 20 درصدی بیمه قائل هستند، به راستی در شرایط فعلی کدام کارخانه تولید نان صنعتی می‌تواند با پنج نفر فعالیت کند؟! به نظر من تا قوانین اینگونه تفسیر می‌شود حمایت از تولید ملی مفهومی ندارد. در این شرایط افرادی که صادقانه کار می‌کنند ضعیف می‌شوند و نااهلان از این وضعیت سود می‌برند. هم‌اکنون در «سه نان» چه نوع محصولی تولید می‌شود و با چه ظرفیتی فعالیت دارید؟ چون در مجموعه «سه نان» اعتقاد، مدیریت، تلاش و قناعت وجود دارد این مجموعه را باید مستثنا کنیم. هم‌اکنون ظرفیت اسمی ما 42 تن نان در دو شیفت است. ما چون پیشقراول و خط‌شکن و مشغول فرهنگسازی و بازارسازی هستیم مجبوریم تنوع تولید داشته باشیم و در این شرایط با توجه به دارا بودن خط تولید با افت ظرفیت روبه‌رو می‌شویم. ما 42 تن در روز نان تولید می‌کنیم و برروی فروش سرمایه‌گذاری کرده‌ایم که به نظر می‌رسد در آینده این ظرفیت افزایش یابد. هم‌اکنون در مجموعه «سه‌نان» 18 نوع نان تولید می‌شود.
به عنوان خط شکن صنعت نان در سال تولید ملی چه صحبتی با مسوولان دارید؟
به عنوان یک خادم، عاشق وطن و یک سرباز پیاده نظام صنعت از مسوولان می‌خواهم شرایطی را به وجود آورند که دست‌اندازهای تولید در کشور برداشته شود تا اگر اشتغالزایی جدید صورت نمی‌گیرد، حداقل اشتغال‌های موجود از بین نرود. پیشنهاد می‌کنم سود بانکی را در شرایط فعلی از روی تولید بردارند تا با رونق تولید اشتغال در کشور از بین نرود. اجازه ندهیم کارمند ادارات مختلف با تولیدکنندگان رابطه ارباب و رعیتی برقرار کنند.
منبع: اقتصاد سبز
کد خبر 22113
نظر شما