رئیس اتحادیه نانوایی های سنتی درباره مشکلات نانوایی ها گفت: ما دنبال گران کردن نرخ نان نیستیم، ما به دولت می گوییم ما یک سرباز در کنار شما هستیم اگر بگویید، نان را رایگان هم به مردم می دهیم ولی حداقل هزینه های جانبی نانوایی ها را تامین کنید.

قاسم زراعت کار در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، درباره شرایط کارگران نانوایی ها و مطالبات این صنف گفت:  از سال 93 تا کنون افزایش قیمت نان نداشته ایم. در حال حاضر نانوایان بر اساس نرخ سال 93 نان را می فروشند و مهمترین مطالبه نانوایان افزایش نرخ نان است.

 وی بیان کرد: نان لواش با قیمت 210 تومان با 4 کارگر و هزینه های آب، برق، گاز و تورم اداره زندگی را برای نانوایی ها بسیار سخت کرده است، نانواداران اعتراض زیادی در این زمینه به اتحادیه ها دارند، ما دنبال گران کردن نرخ نان نیستیم، ما به دولت می گوییم ما یک سرباز در کنار شما هستیم اگر بگویید، نان را رایگان هم به مردم می دهیم ولی حداقل هزینه های جانبی نانوایی ها را تامین کنید. افزایش هزینه های کارگری هر ساله طبق قانون کار، افزایش 25 درصدی بیمه و افزایش مالیات (5 الی 15 درصد) همه اینها باعث فشار آمدن به این قشر شده است.

 زراعت کار با بیان اینکه در سراسر کشور 90 هزار نانوایی سنتی وجود دارد گفت: 93درصد نان کشور را این نانوایی ها تهیه می کنند و اکثر آنها به اتحادیه استان ها اعتراض می کنند و ناراحت هستند که از سال 93 قیمت نان افزایش نداشته است.

رئیس اتحادیه نانوایی های سنتی بیان کرد: درآمد یک نان لواشی دریک ماه حدود 22میلیون تومان است. اگر روزانه 3هزار و 500عدد نان به فروش برسد که هر کدام 210 تومان می فروشند، روزانه این مبلغ حدود 700 هزار تومان می شود که در یک ماه این  رقم حدود 22 میلیون یا کمی کمتر می شود که حدود 10 میلیون در ماه هزینه خرید آدر است. پول قبض آنها هر 40 روز یکبار حدود 800 هزار تومان است. قبض آب، بیمه و خوراک کارگر دارند. با چنین شرایطی زندگی دشواری دارند و با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته اند. چون منتظر هستند که یک قیمت با کارشناسی و عادلانه اعلام شود و نانوایی ها از ابتدا در خدمت دولت و ملت بوده اند و در حال حاضر هم در خدمت دولت و ملت هستند.

وی درباره نارضایتی مردم از کیفیت نان گفت: مردم تنها نانوایی را می بینند از مواد اولیه هیچ اطلاعی ندارند، از سال 94  به خودکفایی گندم رسیده ایم. 35 درصد گندم های کشور درجه یک و 35 درصد درجه دو و 30 درصد درجه سه است. با توجه به اینکه استان تهران مصرف کننده گندم است گندم درجه یک به تهران نمی رسد. طبق آماری که از پژوهشگران غلات از سراسر کشور داریم، 85 درصد از مردم از نان کشور راضی هستند. استاندارد آرد اجباری است اما استاندارد گندم اجباری نیست، زمانی که یک مواد اولیه نداشته باشیم نمی توانیم از آن یک نان با کیفیت و 100 درصدی تهیه کنیم. تنها راهکار این است که یک رقابتی بین مردم به وجود بیاید.

زراعت کار گفت: باید آرد را به قیمت جهانی دست نانوا بدهیم تا یک رقابت به وجود بیاید.درحال حاضر یک سیم خاردار به دور نانوا کشیده ایم و نمی گذاریم اختیاری از خود داشته باشد. دولت باید یکسان سازی را در جهت قیمت نان پیاده کند و رقابتی بین تولید کننده،کارخانه و کشاورز به وجود بیاید تا 100درصد رضایت مردم عملیاتی شود.

 وی با اشاره به لزوم یکسان سازی قیمت نان گفت: در حال حاضر قیمت گندم جهانی نیست در صورت یکسان سازی قیمت توسط دولت بسیاری از مشکلات حل می شود در این صورت نانوا مختار است از هر کارخانه ای که آرد باکیفیتی صادر می کند، آرد خریداری کند. دولت مانند سال 91 و 92 می تواند رقابت ایجاد کند. امروزه نانوا در قالب یارانه هیچگونه اختیاراتی از خود ندارد و آردی را که کارخانجات به آنها می دهند هیچ اطلاعی هم از مشخصات آرد ندارند.

رئیس اتحادیه نانوایی های سنتی با اشاره به اینکه طی دو هفته گذشته کارگروهی برای حل مشکلات نانوایی ها تشکیل شد افزود: در این جلسه مقرر شد کارگروهی برای حل مشکلات نانوایی ها در همه زمینه ها تشکیل شود چون بحث سلامتی مردم در میان است امیدواریم بتوانیم رضایت مردم را جلب کنیم.

وی با اشاره به اینکه از دیگر مشکلات نانوایی ها صدور کارت بهداشت و گذشت از 7 خوان رستم است گفت: در حال حاضر دفتر خدماتی راه اندازی شده است و نانوا اگر قرار است نامه ای را برای بهداشتی بودن مغازه اش دریافت کند، مجبور است ماهانه 36 هزار تومان و سالیانه 360 هزار تومان که در برخی از مغازه ها تا رقم یک میلیون و خورده ای گرفته اند، قرارداد می بندد و هر سه سال یک آموزشی ببینند و برای دریافت کارت سلامت نیز باید هر سه ماه یکبار 80 هزار تومان و سالیانه 320هزار تومان به حساب وزارت بهداشت یا کارگزار واریز کنند. وزارت بهداشت با این روندحتی برای بازنشستگان خود نیز اشتغالزایی کرده است.

زراعت کار درباره انتخاب مواد جایگزین برای جوش شیرین در نانوایی ها گفت: تا سال 85 تعاونی نانوایی ها جوش شیرین را به صورت سهمیه از دولت می گرفت و توزیع می کردند. در صورت عدم استفاده از سوی نانوایی ها جریمه صادر می شد ولی در حال حاضر استفاده از آن، جریمه دارد، دلیلش این بود ،چون جوش شیرین سهمیه بندی بود وقتی به نانوایی ها داده می شد، باید مصرف می شد اگر به بازار آزاد فروخته می شد جریمه می شدند به همین دلیل حتما باید استفاده می کردند لذا امروزه می طلبد که یک مواد جایگزین برای جوش شیرین انتخاب شود.

وی در ادامه افزود: با توجه به اینکه آتش کلیه نانوایی های سنتی آتش مستقیم است در صورت عدم استفاده از جوش شیرین نان سوخته و سیاه می شود لذا استفاده از آن از ترشیدگی خمیر جلوگیری و نان را در مقابل آتش مقاوم می کند. اما ناگفته نماند که میزان مصرف هر چیزی استانداردی دارد که خارج از آن مضر است. اکنون در 100 کیلو آرد تا 150 گرم جوش شیرین استفاده می شود که بااین میزان مشکلی پیش نمی آید اگر نانوایی جوش شیرین استفاده کنند 10 تا 20 میلیون ریال جریمه و یک سال هم محرومیت از کار می شود. این در حالی است که نانوا هیچ تقصیری ندارد و مسئولان مربوطه باید یک مواد جایگزین برای جوش شیرین انتخاب کنند.