افشین لاریجانی
ابراز نگراني وزير بهداشت از سلامت مواد غذايي كه پس از درج خبري مبني بر اضافه كردن مايع سفيدكننده به شير براي كاهش بار ميكروبي در اواخر هفته گذشته منتشر شد هر چند شجاعت و صداقت را در بالاترين مقام كه متولي بهداشت كشور است را نمایان مي‌كند، اما آيا موضوع هميشگي سلامت موادغذايي كه سالانه براي آن كنگره‌ها و همايش‌ها و سمينارهاي گوناگون برگزار مي‌شود اين بار با اين شجاعت به سرانجام مطلوب مي‌رسد.
متاسفانه آنچه وظيفه اصلي وزارت بهداشت در بحث امنيت موادغذايي است بدليل كم‌توجهي و نبود كنترل كافي و گاه سكوت‌هاي مصلحتي دستخوش مسايل گوناگوني است كه همين كم‌توجهي باعث بروز عوارض ناشي از مصرف مواد غذايي نامرغوب و غيربهداشتي براي مردم است كه باز هم در نقش درمان گريبان همين وزارت بهداشت را مي‌گيرد.
آيا براي سلامت، اين مهم كه از هر رفاهي براي مردم واجب‌تر است. به تناسب اهميت آن برنامه‌ريزي شده است.
كارخانجات صنايع‌غذايي در كشور گاه سالي يكبار هم مورد بازديد بازرسان بهداشت منطقه خود قرار نمي‌گيرند. چرا كه نيروي كافي در بخش نظارت بهداشتي در اداره‌ها وجود ندارد. حوزه سلامت و بهداشت كه بدليل گسترش و فراگير بودن آن حائز اهميت است مورد بي‌توجهي قرار مي‌گيرد. عرصه را بر توليدكنندگان موادغذايي با سياست‌هاي مختلف اقتصادي آنچنان تنگ مي‌كنيم كه بدليل همين فشارها فراموش مي‌كنيم كه بايد بر سلامت توليد محصول‌ها تاكيد كنيم نمونه بارز اين كوتاهي‌ها و سكوت مصلحتي توليدات سوسيس و كالباس در كشور است به غير از چند شركت اغلب توليدكنندگان اين رشته بدون توجه به سلامت مردم و با تقلب توليدات خود را روانه بازار مي‌كنند، چرا كه در نبود نظارت از سوي بهداشت و استاندارد براي رقابت در بازار مجبور به تبعيت از روش‌هاي نادرست در توليد هستند هر چند كه بهداشت و استاندارد آگاهانه از فعالیت اين روش توليدي مطلع هستند اما سكوت مصلحتي در اين خصوص به چه منظور است؟ آيا توجيهي بالاتر از سلامت مردم وجود دارد؟ در حالي كه استاندارد براي سوسيس آلماني 40 درصد گوشت قرمز تعيين كرده و در خوشبینانه ترین وضع قيمت يك كيلو گوشت گاوميش وارداتي كه بعضي از شركت‌هاي معتبر آن را وارد كرده‌اند را به صورت دسته اول محاسبه كنيم. هر كيلو 8 هزار تومان قيمت دارد و اگر هر كيلو سوسيس آلماني را با رعايت استاندارد فقط و فقط قيمت همين 40 درصد آن را كه معادل 3200 تومان می باشد حساب كنيم و هزينه‌هاي ديگری را در محاسبه نگنجانيم قيمت حداقل مصرف گوشت آن بيش از 3 هزار تومان است؛ اما همانگونه كه همه مطلع هستند و بهداشت و استاندارد نيز به اين امر واقف هستند سوسيس آلماني در اكثر كارخانجات بين 1600 تا 2500 تومان و در بعضي از كارخانجات داراي برند مطرح كه باز هم رعايت كيفيت در آن ديده نمي‌شود 2500 تا 4500 تومان به فروش مي‌رسد.
حال پيدا كنيد پرتقال فروش را! و اين نامعادله كه به راحتي بر تقلب و مشکلات بهداشتی صحه مي‌گذارد؟ آيا اين موضوع تاكنون براي متوليان امر باز نشده است؟
حالا وضعيت لبنيات هم با اين بگیر و ببندها دستخوش مسائل جديدي شده است افزودن وايتكس و آب ژاور و نشاسته تا افزودني‌هاي غيرمجاز و خطرناك در توليدهاي لبني روش‌هاي جديد در اين صنعت براي تقلب و به خطر انداختن سلامت مردم به شمار مي‌رود.
اگر كمي كنكاش كنيم و کارشناسان محترم اين وزارتخانه كمي از پشت ميزشان تكان بخورند و امثال اين روش توليدها را بررسي و نظارت و برخورد قوي كنند و يا حداقل مسائل را با جديت به مسوولان بالاتر خود گزارش دهند. آيا كسي جرات به خطر انداختن سلامت مردم را به خود خواهند داد؟ آيا بهتر نيست براي تحميل هزينه‌هاي مختلف و متعاقب آن جلوگيري از افزايش قيمت‌ها به نظارت بيشتر كارخانجات بهداشتي بپردازيم، و آنها را وادار به تقلب از نوع‌هاي مختلف نكنيم؟
در سال حمايت از توليد ملي و در برهه‌اي كه توليد مواد غذايي بدليل ظرفيت بالاي كشور در اين امر داراي بيشترين اهميت است به جاي حمايت؛ مدیران اين صنعت را به دادگاه‌ها مي‌كشانيم و فكر و ذكر آنها را بجاي توليد مرغوب و رعایت بهداشت و سلامت غذا در غياب نظارت به تقلب سوق مي‌دهيم.
هر چند توليدكنندگان بسيار خوبي هم در كشور در اين صنایع داريم كه كيفيت و رعايت موارد استاندارد و بهداشت آنها هميشه باعث مرغوبيت كالاي آنها شده است اما توليد آنها و طبعاً قيمت تمام شده بالاي اين توليد چند درصد مي‌تواند جمعيت 75 ميليون نفري را پوشش دهد؟ پس قيمت ارزان‌تر با روش‌هاي متقلبانه در جامعه با اقبال بيشتري رو برو است، اما غافل از اينكه امراض گوناگون و دردهاي جديد از همين تغذيه ناسالم نشات مي‌گيرد.
منبع: اقتصاد پویا
ابراز نگراني وزير بهداشت از سلامت مواد غذايي كه پس از درج خبري مبني بر اضافه كردن مايع سفيدكننده به شير براي كاهش بار ميكروبي در اواخر هفته گذشته منتشر شد هر چند شجاعت و صداقت را در بالاترين مقام كه متولي بهداشت كشور است را نمایان مي‌كند، اما آيا موضوع هميشگي سلامت موادغذايي كه سالانه براي آن كنگره‌ها و همايش‌ها و سمينارهاي گوناگون برگزار مي‌شود اين بار با اين شجاعت به سرانجام مطلوب مي‌رسد.
متاسفانه آنچه وظيفه اصلي وزارت بهداشت در بحث امنيت موادغذايي است بدليل كم‌توجهي و نبود كنترل كافي و گاه سكوت‌هاي مصلحتي دستخوش مسايل گوناگوني است كه همين كم‌توجهي باعث بروز عوارض ناشي از مصرف مواد غذايي نامرغوب و غيربهداشتي براي مردم است كه باز هم در نقش درمان گريبان همين وزارت بهداشت را مي‌گيرد.
آيا براي سلامت، اين مهم كه از هر رفاهي براي مردم واجب‌تر است. به تناسب اهميت آن برنامه‌ريزي شده است.
كارخانجات صنايع‌غذايي در كشور گاه سالي يكبار هم مورد بازديد بازرسان بهداشت منطقه خود قرار نمي‌گيرند. چرا كه نيروي كافي در بخش نظارت بهداشتي در اداره‌ها وجود ندارد. حوزه سلامت و بهداشت كه بدليل گسترش و فراگير بودن آن حائز اهميت است مورد بي‌توجهي قرار مي‌گيرد. عرصه را بر توليدكنندگان موادغذايي با سياست‌هاي مختلف اقتصادي آنچنان تنگ مي‌كنيم كه بدليل همين فشارها فراموش مي‌كنيم كه بايد بر سلامت توليد محصول‌ها تاكيد كنيم نمونه بارز اين كوتاهي‌ها و سكوت مصلحتي توليدات سوسيس و كالباس در كشور است به غير از چند شركت اغلب توليدكنندگان اين رشته بدون توجه به سلامت مردم و با تقلب توليدات خود را روانه بازار مي‌كنند، چرا كه در نبود نظارت از سوي بهداشت و استاندارد براي رقابت در بازار مجبور به تبعيت از روش‌هاي نادرست در توليد هستند هر چند كه بهداشت و استاندارد آگاهانه از فعالیت اين روش توليدي مطلع هستند اما سكوت مصلحتي در اين خصوص به چه منظور است؟ آيا توجيهي بالاتر از سلامت مردم وجود دارد؟ در حالي كه استاندارد براي سوسيس آلماني 40 درصد گوشت قرمز تعيين كرده و در خوشبینانه ترین وضع قيمت يك كيلو گوشت گاوميش وارداتي كه بعضي از شركت‌هاي معتبر آن را وارد كرده‌اند را به صورت دسته اول محاسبه كنيم. هر كيلو 8 هزار تومان قيمت دارد و اگر هر كيلو سوسيس آلماني را با رعايت استاندارد فقط و فقط قيمت همين 40 درصد آن را كه معادل 3200 تومان می باشد حساب كنيم و هزينه‌هاي ديگری را در محاسبه نگنجانيم قيمت حداقل مصرف گوشت آن بيش از 3 هزار تومان است؛ اما همانگونه كه همه مطلع هستند و بهداشت و استاندارد نيز به اين امر واقف هستند سوسيس آلماني در اكثر كارخانجات بين 1600 تا 2500 تومان و در بعضي از كارخانجات داراي برند مطرح كه باز هم رعايت كيفيت در آن ديده نمي‌شود 2500 تا 4500 تومان به فروش مي‌رسد.
حال پيدا كنيد پرتقال فروش را! و اين نامعادله كه به راحتي بر تقلب و مشکلات بهداشتی صحه مي‌گذارد؟ آيا اين موضوع تاكنون براي متوليان امر باز نشده است؟
حالا وضعيت لبنيات هم با اين بگیر و ببندها دستخوش مسائل جديدي شده است افزودن وايتكس و آب ژاور و نشاسته تا افزودني‌هاي غيرمجاز و خطرناك در توليدهاي لبني روش‌هاي جديد در اين صنعت براي تقلب و به خطر انداختن سلامت مردم به شمار مي‌رود.
اگر كمي كنكاش كنيم و کارشناسان محترم اين وزارتخانه كمي از پشت ميزشان تكان بخورند و امثال اين روش توليدها را بررسي و نظارت و برخورد قوي كنند و يا حداقل مسائل را با جديت به مسوولان بالاتر خود گزارش دهند. آيا كسي جرات به خطر انداختن سلامت مردم را به خود خواهند داد؟ آيا بهتر نيست براي تحميل هزينه‌هاي مختلف و متعاقب آن جلوگيري از افزايش قيمت‌ها به نظارت بيشتر كارخانجات بهداشتي بپردازيم، و آنها را وادار به تقلب از نوع‌هاي مختلف نكنيم؟
در سال حمايت از توليد ملي و در برهه‌اي كه توليد مواد غذايي بدليل ظرفيت بالاي كشور در اين امر داراي بيشترين اهميت است به جاي حمايت؛ مدیران اين صنعت را به دادگاه‌ها مي‌كشانيم و فكر و ذكر آنها را بجاي توليد مرغوب و رعایت بهداشت و سلامت غذا در غياب نظارت به تقلب سوق مي‌دهيم.
هر چند توليدكنندگان بسيار خوبي هم در كشور در اين صنایع داريم كه كيفيت و رعايت موارد استاندارد و بهداشت آنها هميشه باعث مرغوبيت كالاي آنها شده است اما توليد آنها و طبعاً قيمت تمام شده بالاي اين توليد چند درصد مي‌تواند جمعيت 75 ميليون نفري را پوشش دهد؟ پس قيمت ارزان‌تر با روش‌هاي متقلبانه در جامعه با اقبال بيشتري رو برو است، اما غافل از اينكه امراض گوناگون و دردهاي جديد از همين تغذيه ناسالم نشات مي‌گيرد.
منبع: اقتصاد پویا
نظر شما