امید سلیمی بنی: ماهیانی که سازمان محیط زیست معتقد است در فاضلاب پرورش می شدند، به ناگهان با شکم سفید روی آب آمدند و آنقدر از آنها عکس و خبر منتشر شد که مرگ آنها در طول سه هفته گذشته یکی از موج های خبری رسانه ها بود. حالا مدیر کل شیلات استان تهران می گوید نه سم و نه فاضلاب، عامل مرگ آنها فقط تراکم بالا و خفگی بوده و براساس آزمایش‌های انجام شده هیچ نشانی از سم یا آلوده بودن این ماهیان وجود نداشته است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین با این حال، پیش از این هم کارشناسانی از جمله معاون مدیر کل نظارت و ارزیابی سازمان غذا و دارو و معاون دفتر توسعه منابع آبزی و ماهیان آب شیرین شیلات و رئیس گروه آبزیان آبهای داخلی سازمان محیط زیست در کافه خبر اعلام کرده بودند؛ ماهیان فشافویه به خاطر نبود اکسیژن تلف شدند نه فاضلاب. پس تا این لحظه مسئله جدیدی از سوی مسئولان عنوان نشده.
ولی سخنان مدیر کل شیلات استان تهران نکات جدیدی از پیشینه بند خاکی فشافویه دارد که نشان می دهد این بند از سال 83 در کار تولید ماهی بوده: از دهه 70 در راستای استفاده بهینه از منابع به صورت آزمایشی پرورش ماهی در این بند خاکی آغاز شد و از سال 83 تاکنون مجوز پرورش یک تن ماهی در هر هکتار به این بند خاکی داده شد که اگر حدود 200 هکتار از این بند خاکی پر شود می‌توان 200 تن ماهی در آنجا تولید کرد.
به گفته مومن‌نیا آخرین تمدید مجوز پرورش ماهی در این بند خاکی مربوط به سال 91 و 92 و از سوی سازمان نظام مهندسی کشاورزی بوده که البته به صورت مداوم تحت نظارت بهداشتی سازمان دامپزشکی نیز قرار گرفته و مسئولان این بند خاکی پروانه بهداشتی پرورش را هم دریافت کرده‌اند.
مدیر کل شیلات استان تهران در گفتگو با ایسنا تاکید می کند دلایل متعددی از کمبود اکسیژن و مرگ ماهیان دخیل بوده اند: میزان بارش باران در سال جاری 18 تا 40 درصد کاهش یافته و بر همین اساس ورودی آب به این بند خاکی تقریبا به صفر رسیده بود، حجم آبگیر این بند خاکی در سال جاری با توجه به کاهش بارش آب و افزایش تبخیر آن حدود 80 درصد کاهش یافته و به 50 هکتار رسیده بود اما بر اساس محاسبات صورت گرفته در این بند خاکی علیرغم اینکه مجوز رهاسازی حدود 2000 قطعه ماهی وجود داشت به گفته مسئولان آن حدود دو میلیون قطعه ماهی در این منطقه پرورش یافته که خود نشان از تراکم بیش از حد پرورش ماهی است.
پس با این حساب فرضیه مسموم بودن ماهیها و آمدن ماهی‌های فاضلابی فشافویه، سر سفره تهرانی ها فرضیه ای است که باطل اعلام می شود.
اکسیژن کم آمد، ماهی ها مردند
به گفته مومن نیا، گونه پرورشی، اکسیژن زیادی می طلبیده و به خاطر خفگی مرده است: " کپور ماهیان که گونه غالب پرورشی در بند خاکی فشافویه بوده‌اند جزو گونه‌های بسیار حساس به اکسیژن هستند، علیرغم اینکه با توجه به کاهش سطح آب در این بند خاکی مجوز رهاسازی 50 هزار قطعه ماهی وجود داشته، رهاسازی بیش از 30 برابر ظرفیت صورت گرفته است.
او درباره عوامل اصلی تلفات ماهیان پرورشی در بند خاکی فشافویه اینطور اعلام می کند که تقریبا همگی به نحوه مدیریت شرکت پرورش دهنده برمی گردد و نه کیفیت آب: کاهش بارندگی، سوء مدیریت، رعایت نکردن تراکم استاندارد و دیگر دستورالعمل‌های اعلام شده به مسئولان این مجموعه خصوصی پرورش ماهی از جمله عوامل اصلی تلف شدن ماهیان پرورشی در این بند خاکی بوده چرا که تراکم بالای ماهی در این منطقه باعث کاهش اکسیژن و خفگی ماهیان شده است.
مدیر کل شیلات استان تهران همچنین خیال مردم را راحت کرده که تاکنون ماهی پرورش یافته در فاضلاب نخورده اند: بر اساس آزمایشات صورت گرفته و نمونه‌برداری از آب و ماهیان تلف شده بند خاکی فشافویه هیچ نشانی از سم یا آلوده بودن ماهی‌های پرورشی در این منطقه وجود نداشت و عامل اصلی تلف شدن خفگی و تراکم بالا ناشی از کاهش اکسیژن در این بند خاکی گزارش شد.
البته او تاکید کرده که میزان تلفات، 2 میلیون قطعه ای نیست که اعلام شده، بلکه اصلا مشخص نیست چند ماهی مرده: علیرغم اینکه طی روزهای نخست وقوع این حادثه هیچ بررسی علمی و دقیقی درباره علت تلف شدن این ماهیان انجام نشده بود برخی به اشتباه میزان تلفات در این منطقه را دو میلیون قطعه ماهی و 30 تن اعلام کردند که اگر تعداد قطعه را در وزن اعلام شده تقسیم کنیم، وزن متوسط هر ماهی تلف شده در بند خاکی فشافویه به حدود 15 گرم می‌رسد که اصلا درست نیست اما باید ابتدا بررسی‌ها صورت می‌گرفت و سپس علت و میزان تلفات از سوی مسئولان و مقامات آگاه اعلام می‌شد.
اکنون باید دید آیا سرنوشت برخورد مسئولان با عاملان این حادثه نیز مانند تعداد ماهیان مرده، در ابهام است، یا آنطور که حیدرزاده مدیرکل محیط زیست استان تهران قول داده، علاوه بر شکایت مطرح شده توسط مجری پرورش ماهی این سد، اداره کل محیط زیست استان تهران نیز پس از مشخص شدن علت قطعی مرگ ماهیان با عاملان آن بدون هیچ اغماضی برخورد می‌کند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین با این حال، پیش از این هم کارشناسانی از جمله معاون مدیر کل نظارت و ارزیابی سازمان غذا و دارو و معاون دفتر توسعه منابع آبزی و ماهیان آب شیرین شیلات و رئیس گروه آبزیان آبهای داخلی سازمان محیط زیست در کافه خبر اعلام کرده بودند؛ ماهیان فشافویه به خاطر نبود اکسیژن تلف شدند نه فاضلاب. پس تا این لحظه مسئله جدیدی از سوی مسئولان عنوان نشده.
ولی سخنان مدیر کل شیلات استان تهران نکات جدیدی از پیشینه بند خاکی فشافویه دارد که نشان می دهد این بند از سال 83 در کار تولید ماهی بوده: از دهه 70 در راستای استفاده بهینه از منابع به صورت آزمایشی پرورش ماهی در این بند خاکی آغاز شد و از سال 83 تاکنون مجوز پرورش یک تن ماهی در هر هکتار به این بند خاکی داده شد که اگر حدود 200 هکتار از این بند خاکی پر شود می‌توان 200 تن ماهی در آنجا تولید کرد.
به گفته مومن‌نیا آخرین تمدید مجوز پرورش ماهی در این بند خاکی مربوط به سال 91 و 92 و از سوی سازمان نظام مهندسی کشاورزی بوده که البته به صورت مداوم تحت نظارت بهداشتی سازمان دامپزشکی نیز قرار گرفته و مسئولان این بند خاکی پروانه بهداشتی پرورش را هم دریافت کرده‌اند.
مدیر کل شیلات استان تهران در گفتگو با ایسنا تاکید می کند دلایل متعددی از کمبود اکسیژن و مرگ ماهیان دخیل بوده اند: میزان بارش باران در سال جاری 18 تا 40 درصد کاهش یافته و بر همین اساس ورودی آب به این بند خاکی تقریبا به صفر رسیده بود، حجم آبگیر این بند خاکی در سال جاری با توجه به کاهش بارش آب و افزایش تبخیر آن حدود 80 درصد کاهش یافته و به 50 هکتار رسیده بود اما بر اساس محاسبات صورت گرفته در این بند خاکی علیرغم اینکه مجوز رهاسازی حدود 2000 قطعه ماهی وجود داشت به گفته مسئولان آن حدود دو میلیون قطعه ماهی در این منطقه پرورش یافته که خود نشان از تراکم بیش از حد پرورش ماهی است.
پس با این حساب فرضیه مسموم بودن ماهیها و آمدن ماهی‌های فاضلابی فشافویه، سر سفره تهرانی ها فرضیه ای است که باطل اعلام می شود.
اکسیژن کم آمد، ماهی ها مردند
به گفته مومن نیا، گونه پرورشی، اکسیژن زیادی می طلبیده و به خاطر خفگی مرده است: " کپور ماهیان که گونه غالب پرورشی در بند خاکی فشافویه بوده‌اند جزو گونه‌های بسیار حساس به اکسیژن هستند، علیرغم اینکه با توجه به کاهش سطح آب در این بند خاکی مجوز رهاسازی 50 هزار قطعه ماهی وجود داشته، رهاسازی بیش از 30 برابر ظرفیت صورت گرفته است.
او درباره عوامل اصلی تلفات ماهیان پرورشی در بند خاکی فشافویه اینطور اعلام می کند که تقریبا همگی به نحوه مدیریت شرکت پرورش دهنده برمی گردد و نه کیفیت آب: کاهش بارندگی، سوء مدیریت، رعایت نکردن تراکم استاندارد و دیگر دستورالعمل‌های اعلام شده به مسئولان این مجموعه خصوصی پرورش ماهی از جمله عوامل اصلی تلف شدن ماهیان پرورشی در این بند خاکی بوده چرا که تراکم بالای ماهی در این منطقه باعث کاهش اکسیژن و خفگی ماهیان شده است.
مدیر کل شیلات استان تهران همچنین خیال مردم را راحت کرده که تاکنون ماهی پرورش یافته در فاضلاب نخورده اند: بر اساس آزمایشات صورت گرفته و نمونه‌برداری از آب و ماهیان تلف شده بند خاکی فشافویه هیچ نشانی از سم یا آلوده بودن ماهی‌های پرورشی در این منطقه وجود نداشت و عامل اصلی تلف شدن خفگی و تراکم بالا ناشی از کاهش اکسیژن در این بند خاکی گزارش شد.
البته او تاکید کرده که میزان تلفات، 2 میلیون قطعه ای نیست که اعلام شده، بلکه اصلا مشخص نیست چند ماهی مرده: علیرغم اینکه طی روزهای نخست وقوع این حادثه هیچ بررسی علمی و دقیقی درباره علت تلف شدن این ماهیان انجام نشده بود برخی به اشتباه میزان تلفات در این منطقه را دو میلیون قطعه ماهی و 30 تن اعلام کردند که اگر تعداد قطعه را در وزن اعلام شده تقسیم کنیم، وزن متوسط هر ماهی تلف شده در بند خاکی فشافویه به حدود 15 گرم می‌رسد که اصلا درست نیست اما باید ابتدا بررسی‌ها صورت می‌گرفت و سپس علت و میزان تلفات از سوی مسئولان و مقامات آگاه اعلام می‌شد.
اکنون باید دید آیا سرنوشت برخورد مسئولان با عاملان این حادثه نیز مانند تعداد ماهیان مرده، در ابهام است، یا آنطور که حیدرزاده مدیرکل محیط زیست استان تهران قول داده، علاوه بر شکایت مطرح شده توسط مجری پرورش ماهی این سد، اداره کل محیط زیست استان تهران نیز پس از مشخص شدن علت قطعی مرگ ماهیان با عاملان آن بدون هیچ اغماضی برخورد می‌کند.
نظر شما