کشاورزی> متوسط مصرف نهایی انرژی بخش کشاورزی، طی برنامه چهارم توسعه افزایش داشته است.
بخش کشاورزی همیشه در بین تمام بخش های اقتصادی کشور، کمترین سهم را از تفاضای نهایی انرژی داشته است. این در حالی است که بخش کشاورزی به تنهایی نقش مهمی در افزایش ارزش افزوده و کاهش نرخ بیکاری در کشور دارد. به همین دلیل هم اگر میزان بیشتری از سهم مصرف انرژی به این بخش اختصاص پیدا کند نقش مهم تری در اقتصاد کشور ایفا خواهد کرد. موسسه پژوهش های برنامه ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی به بررسی روند مصرف انرژی در بخش کشاورزی طی 5 برنامه توسعه ای کشور پرداخته است.
براین اساس، بررسی متوسط مصرف نهایی انرژی بخش کشاورزی، طی برنامه چهارم توسعه اقتصادی کشور حاکی از آنست که میزان آن از 31.6 میلیون بشکه معادل نفت خام به 38.6 میلیون بشکه معادل نفت خام افزایش یافته است. با این وجود متوسط سهم مصرف نهایی بخش از متوسط کل مصرف نهایی کشور از 9.2 به 6.5 درصد رسیده است. که این امر بیشتر در برنامه سوم و چهارم توسعه رخ داده است. در برنامه چهارم توسعه که یکی از مهمترین برنامه های توسعه ای تدون شده در ایران است که در آن به دلیل عدم اعتقاد دولت به برنامه های مذکور اغلب شاخص های آنها تحقق نیافت. برنامه چهارم توسعه به نحوی طراحی و تدوین شده بود که در این برنامه می بایستی برای بخش کشاورزی مقدار تولید سالانه به طور متوسط 4.6 درصد و نرخ بهره وری عوامل تولید معادل 2.2 درصد افزایش می یافت. بدیهی است که با توجه به محدودیت منابع طبیعی در کشور، افزایش 4.6 درصدی مقدار تولید با بهبود عملکرد بهره برداری ها و به کار بستن روش ها و فناوری های نوین از طریق کاربرد صحیح ادوات و تجهیزات و ماشین های کشاورزی مناسب میسر می شد که متاسفانه در این برنامه صورت نپذیرفت.
همچنین بررسی روند مصرف نهایی انرژی بخش کشاورزی در طی سال های 1367-92 بیانگر آنست که مصرف فراورده های نفتی روند رو به کاهش را پیموده و برعکس حامل های برق و گاز طبیعی به عنوان جایگزین نفت گاز، آنچنان روند صعودی را در پی داشته اند که توانسته اند کاهش مصرف انرژی بخش از نفت گاز، به عنوان سوخت غالب در بخش را جبران کنند.
اما با این حال، مطابق ترازنامه انرژی سال 1392، هنوز سهم قابل توجهی از انرژی مصرفی در این بخش از طریق فراورده های نفتی با محوریت نفت گاز (سهم 53.1 درصدی فراورده های نفتی از مصرف نهایی انرژی بخش کشاورزی) تامین می شود.
بررسی سهم حامل های انرژی در بخش کشاورزی
بخش کشاورزی از چهار زیر بخش زراعت و باغبانی، دامپروری و شکار، جنگلداری و ماهیگیری تشکیل شده است. همچنین در این بخش حامل های انرژی مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد که در شرایط کنونی شامل بنزین، گازوئیل، نفت سفید، گاز طبیعی (مورد استفاده غیر مستقیم در تهیه نهاده های کشاروزی و به صورت مستقیم توسط کشاورزان)، زغال سنگ و برق (تولید شده از سوخت های فسیلی و هسته ای) است. تقاضای حامل های انرژی در بخش کشاورزی، ع مدتا برای تامین نیروی محرکه برای موتور پمپ های آبیاری، نیروی محرکه ماشین آلات و تجهیزات این بخش مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین از بین انواع حامل های انرژی موجود، برق و فراورده های نفتی از عمده ترین حامل های انرژی مورد مصرف در این بخش محسوب می شوند.
مصرف انواع فراورده های نفتی در بخش کشاورزی
کل مصرف فراورده های نفتی در سال 1391، 422 میلیون بشکه معادل نفت خام بوده که سهم بخش کشاورزی 5.72 درصد از آن است. همچنین مصرف فراورده های نفتی در بخش کشاورزی بعد از بخش های حمل و نقل، خانگی و تجاری و صنعت قرار دارند.
منبع:صدای ا قتصاد
بخش کشاورزی همیشه در بین تمام بخش های اقتصادی کشور، کمترین سهم را از تفاضای نهایی انرژی داشته است. این در حالی است که بخش کشاورزی به تنهایی نقش مهمی در افزایش ارزش افزوده و کاهش نرخ بیکاری در کشور دارد. به همین دلیل هم اگر میزان بیشتری از سهم مصرف انرژی به این بخش اختصاص پیدا کند نقش مهم تری در اقتصاد کشور ایفا خواهد کرد. موسسه پژوهش های برنامه ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی به بررسی روند مصرف انرژی در بخش کشاورزی طی 5 برنامه توسعه ای کشور پرداخته است.
براین اساس، بررسی متوسط مصرف نهایی انرژی بخش کشاورزی، طی برنامه چهارم توسعه اقتصادی کشور حاکی از آنست که میزان آن از 31.6 میلیون بشکه معادل نفت خام به 38.6 میلیون بشکه معادل نفت خام افزایش یافته است. با این وجود متوسط سهم مصرف نهایی بخش از متوسط کل مصرف نهایی کشور از 9.2 به 6.5 درصد رسیده است. که این امر بیشتر در برنامه سوم و چهارم توسعه رخ داده است. در برنامه چهارم توسعه که یکی از مهمترین برنامه های توسعه ای تدون شده در ایران است که در آن به دلیل عدم اعتقاد دولت به برنامه های مذکور اغلب شاخص های آنها تحقق نیافت. برنامه چهارم توسعه به نحوی طراحی و تدوین شده بود که در این برنامه می بایستی برای بخش کشاورزی مقدار تولید سالانه به طور متوسط 4.6 درصد و نرخ بهره وری عوامل تولید معادل 2.2 درصد افزایش می یافت. بدیهی است که با توجه به محدودیت منابع طبیعی در کشور، افزایش 4.6 درصدی مقدار تولید با بهبود عملکرد بهره برداری ها و به کار بستن روش ها و فناوری های نوین از طریق کاربرد صحیح ادوات و تجهیزات و ماشین های کشاورزی مناسب میسر می شد که متاسفانه در این برنامه صورت نپذیرفت.
همچنین بررسی روند مصرف نهایی انرژی بخش کشاورزی در طی سال های 1367-92 بیانگر آنست که مصرف فراورده های نفتی روند رو به کاهش را پیموده و برعکس حامل های برق و گاز طبیعی به عنوان جایگزین نفت گاز، آنچنان روند صعودی را در پی داشته اند که توانسته اند کاهش مصرف انرژی بخش از نفت گاز، به عنوان سوخت غالب در بخش را جبران کنند.
اما با این حال، مطابق ترازنامه انرژی سال 1392، هنوز سهم قابل توجهی از انرژی مصرفی در این بخش از طریق فراورده های نفتی با محوریت نفت گاز (سهم 53.1 درصدی فراورده های نفتی از مصرف نهایی انرژی بخش کشاورزی) تامین می شود.
بررسی سهم حامل های انرژی در بخش کشاورزی
بخش کشاورزی از چهار زیر بخش زراعت و باغبانی، دامپروری و شکار، جنگلداری و ماهیگیری تشکیل شده است. همچنین در این بخش حامل های انرژی مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد که در شرایط کنونی شامل بنزین، گازوئیل، نفت سفید، گاز طبیعی (مورد استفاده غیر مستقیم در تهیه نهاده های کشاروزی و به صورت مستقیم توسط کشاورزان)، زغال سنگ و برق (تولید شده از سوخت های فسیلی و هسته ای) است. تقاضای حامل های انرژی در بخش کشاورزی، ع مدتا برای تامین نیروی محرکه برای موتور پمپ های آبیاری، نیروی محرکه ماشین آلات و تجهیزات این بخش مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین از بین انواع حامل های انرژی موجود، برق و فراورده های نفتی از عمده ترین حامل های انرژی مورد مصرف در این بخش محسوب می شوند.
مصرف انواع فراورده های نفتی در بخش کشاورزی
کل مصرف فراورده های نفتی در سال 1391، 422 میلیون بشکه معادل نفت خام بوده که سهم بخش کشاورزی 5.72 درصد از آن است. همچنین مصرف فراورده های نفتی در بخش کشاورزی بعد از بخش های حمل و نقل، خانگی و تجاری و صنعت قرار دارند.
منبع:صدای ا قتصاد
نظر شما